Hoofdstuk 11.

88 10 0
                                    

We rijden richting de ouders van David. Waar ben ik toch allemaal mee bezig? Vraag ik mezelf af. Ik heb ruzie met m'n ouders, ik kan nergens terecht, behalve bij David. En zal ik de bruiloft tegen houden?

"Gaat het?" Vraagt David na een lange stilte. "Oh ja hoor." Zeg ik terwijl ik uit mijn gedachten werd gehaald. "Hoezo?" Vraag ik. "Je bent nogal stil, vandaar." Zegt David. "Ja, ik heb gewoon veel problemen, jij niet hoor, maar gewoon de ruzie met mijn ouders en de bruiloft... Ik haat mijn ouders zo, maar toch heb ik liever geen ruzie met ze..." Zucht ik. "Ja, dat snap ik... Moeten we terug rijden, ik verplicht je niks." Zegt hij en hij trekt aan de teugels en Katrina staat stil. Ik zucht. "Ik weet het gewoon allemaal niet meer..." Hij knikt. "Weet je wat denk ik het beste voor je is?" Zegt David. Ik schud. "Dat je maar beter naar huis kan gaan en niet rond zwerft." Zegt hij. "Maar die bruiloft dan?" Vraag ik. "Ik wil gewoon met iemand trouwen waarvan ik echt houd..." Zucht ik. David kijkt omhoog. "En houd je echt van iemand?" Vraagt hij. Ik kijk op. We kijken elkaar diep in de ogen. "Ja, zeker weten." Zeg ik met een verlegen glimlach.

"Oké, je zou vast wel nu met die persoon samen willen zijn." Zucht hij. "Dat is het probleem niet." Zeg ik. "Waarom niet?" Vraagt hij verbazen. "Omdat, ik jou leuk vindt." Zeg ik. Hij kijkt me verbaasd aan. Hij komt dichterbij en geeft me een kus op mijn lippen. Ja, dit voelt als echte liefde...

Sorry voor het korte hoofdstuk!!
Heb het heel erg druk met school :(
Xxx clinty1805

The Wedding Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu