The Wedding

Hoofdstuk 2.

Ik reed over het lange pad, richting ons kasteel. Clint begon al te hinniken naar de andere paarden, die de hoeven van hem al hoorden aankomen. Bij de stallen stap ik af en David komt gelijk naar me toerennen. "Prinses, u moet gelijk naar de koningin, net is dringend." Zegt hij haastig. "Oké, bedankt." En David neemt Clint van me over en ik geef Clint snel een kus op zijn hoofd. "Doei!" En ik liep naar het kasteel. Ik ga naar de woonkamer en zie mijn ouders op de bank zitten met een kopje thee. "Hoi mam, pap." Zeg ik chagrijnig. "We willen met z'n drieën over iets belangrijks praten, schat." Zei mijn moeder nogal heel erg serieus. "Wat nou weer..." Let op je taal, meisje!" Zegt mijn vader streng. Ik ga ook de bank zitten en mijn moeder begint te praten. Ik luisterde maar half naar wat ze zei. "En daarom gaan we voor jou een trouwerij regelen..." Hoor ik als enige door m'n oren. "Wat? Wat!" Schreeuw ik verbaasd. "Je bent oud genoeg en ook jij wordt later koningin en je hebt ook een koning nodig, schat. En kinderen zou ik ook fijn vinden." Zegt mijn vader. "En met wie zou ik moeten trouwen dan?!" Vraag ik boos. "Met de prins van Zwitserland, hij heet Harry." Zegt mijn moeder. "Ook hij is nog niet getrouwd en hij lijkt ons een geweldige en vooral een charmante echtgenoot voor onze kleine, lieve prinses!" Voegt ze er nog aan toe. "En hij komt morgen hier naar ons kasteel toe met een mooie koets om je te ontmoeten en daarna kunnen jullie samen een rit maken in de koets!" Zegt mijn vader blij. Ik kijk mijn ouders recht in hun ogen aan. "Goed nieuws toch?" Vraagt mijn vader. "Goed nieuws?" Het is nieuws wat uit de hel komt!" Schreeuw ik hard en ik loop woedend weg.

Ik wist dat er iets ging gebeuren! Ik ging weer naar de stallen en ik ging David zoeken. "David?" Roep ik door de stallen. "Ja?" Hoor ik ergens vanuit de hoek van de stallen. "Ik heb je hulp nodig!" Hij komt vanuit de stal naar me toelopen. "Wat is er prinses?" Vraagt hij. "Ik moet van mijn ouders trouwen..." Zeg ik teleurgesteld. Hij kijkt me geshockt aan. "Wat? Met wie?" Vraagt hij opdringerig. "Met de prins van Zwitserland..." En ik kijk de andere kant op. "Ik heb nu al een idee..." Zegt hij fluisterend. "Wat? Vertel!" Jaja, moet je luisteren." En we lopen samen een lege stal in. "Ga naar het kleine bos richting net noorden van het kasteel en blijf daar, tot ik een oplossing heb gezocht." Zegt hij. "Waar en hoe moet ik dan overnachten?" Er staan een paar kleine huisjes in net bos en daar kan je zo in verblijven, het is maar voor een tijdje..." Oké, weet je het wel zeker?" Vraag ik in paniek. "Ja zeker, ik rijd altijd door dat bos met mijn eigen paard en ik zie die huisjes vaak." Zei hij. "Gelukkig." Zeg ik opluchtend. David haalde Clint voor me en met z'n tweeën zadelde we hem op. Ik stapte net op en ik hoor mijn moeder in de verte mijn naam roepen. "Luna!" Roept ze een paar keer achter elkaar. "Hier een tas met belangrijke spullen, voor de zekerheid nog een beetje geld en wat te eten, maar het is niet veel, hou je dus taai en zorg ervoor dat je meer eten kan krijgen en zorg er ook voor dat niemand je ziet!" Oké, doe ik!" En ik spoorde Clint aan in galop en ik reed richting het noorden.

"Waar gaat ze naartoe?" Vraagt de koningin aan David. "Ik weet het echt niet, koningin... Dan zou ik het u echt vertellen." Zeg ik en ik kan nog net mijn concentratie houden om goed te kunnen liegen. "Ja vast, waarom hielp je haar dan?" Vraagt ze streng aan me. "Ze zei dat ze naar het dorp ging, meer weet ik echt niet koningin..." Zeg ik en ik kniel. "Sta op!" Roept ze en ze loopt mopperend weg. "Pff... Dat scheelde niet veel..." En ik veeg met mijn hand over m'n voorhoofd.