20.KARAHANLI

28.9K 961 725
                                    

SÜRPRİZ :)

OKUMADAN ÖNCE YILDIZLAYALIM CİVCİVLERİM...

DEVA KİTABIMADA BİR ŞANS VERİNNNN. ( VERİN ARTIKKKK)

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Göğsüme sokulan küçük bedene rahat bir pozisyon almasını sağlamak adına kıpırdamadan duruyordum. O kadar deli yatıyordu ki yataktan düşer diye korkuyordum ama benim küçük kadınım benden ayrılmadığı için biraz olsun bu düşünceden kurtuluyordum. 

Sarı saçları açık bir şekilde göğsümde dağılmıştı. Uzun ince telli saçlarına ayrıca deli oluyordum. Saçlarını okşayıp öpücük kondurdum. 

Bir şeyler mırıldanıyordu ama anlayamıyordum. Ne istediğini bilememek kötüydü. İstediklerini söyleyememesi beni delirtiyordu istese dünyayı önüne sererdim.

Bir haftadır benimle beraber şirkete geliyordu. Okula gitmemekte kararlı olsa da bir şekilde gitmesini sağlayacaktım. Bana kızgındı ve çok güzelde öcünü alıyordu. Günlerdir ona dokunamıyordum bu beni daha da sinirlendiriyordu kaç tane adamı hastanelik etmiş, saymayı bırakalı çok olmuştu.

Bu aralar biraz yorgundu. Bana söylemiyordu ama sürekli midesinin bulandığını biliyordum. 

"Araf"

Minik bebeğim sonunda uyanıyordu. 

"Buradayım bebeğim, uyan hadi." Saçlarını okşarken konuşuyordum. Ona söylediğim her kelimede kalp atışları hızlanıyordu. Bana karşı bir şeyler  hissettiğini biliyordum. Bir kolundan destek alıp yatakta doğruldu, göğsüme düşen saçlarını çekip bakışlarını yüzüme çıkarttı.

"Günaydın."

"Günaydın yavrum." Derken ellerimi belinde gezdirdim. Kaşlarım çatıldı.

"Zayıflamışsın kadın, sana yemek ye diyorum değil mi ?" Diye bağırmamla gözlerini kapattı. Onu korkuttuğumu biliyordum ama bu şekilde olmasına izin veremezdim. Günlerdir hastaydı ve ben onun güçsüz, durgun durmasına katlanamıyordum.

"Bağırma bana, hayvan herif." 

Kaşlarımı çatıp atik bir şekilde onu kucağıma çektim. Ellerini omuzlarıma koyduğunda ellerim kalçalarına tutunmuştu. Şuan içine girmek için her şeyimi verirdim.

"Dilin çok uzadı. Ne yapsak, ne istersin ?" Diye sormamla gözlerini kaçırıp konuştu.

"Ama sende hep bana kızıyorsun, üzüyorsun beni." 

Sana ölürüm kadın.

"Seni üzmekten nefret ediyorum." 

Şaşkın bakışları yüzümü bulduğunda dudakları kıvrıldı.

Benim güzel kadınım.

Dudaklarımı güzel dudaklarına yaklaştırdığımda, gözlerini kapattı. Senin için nasıl ölmem ben kadın. 

Nazikçe dudaklarını öpmeye başladığımda verdiği karşılıkla kendimden geçmiştim. İleriye gitmeme izin vermeyeceğini bildiğimden yavaşça ayrıldım güzelliğimden.

"Kahvaltı yapıp şirkete geçeceğiz. Beni çıldırtmayacak bir kıyafet giy."

Ne kadar adam akıllı bir şey giy desem de beni çıldırtacak bir şeyler buluyordu. Ona bağırdığımda dolan gözleri yüzünden uzatamıyordum. O kadar itin içerisinde güzel vücudunu görmelerine katlanamazdım.

BEYAZ (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin