BEYAZ (+18)

23. BÖLÜM

SÜRPRİZZZZ.

OKUMADAN ÖNCE YILDIZLAYALIM CİVCİVLERİM...

DEVA KİTABIMA BİR ŞANS VERİN LÜTFEN.

KAPAK YAPABİLEN BANA YAZSIN🤧

ŞARKI ÖNERİN.

------------------------------------------------

Araf.

Dakikalardır, o sarhoş adamı yerde yumrukluyordu. Kimse ayırmak için yanaşmıyor yerlerinde oturmuş şaşkın bakışlarla yada korkarak bakıyorlardı.

Ben?

Ben nasıldım bilmiyorum adam yerde hareketsizce yatıyorken Araf hala durmuyor küfürlerini sıralamakla beraber vurmaya devam ediyordu.

Güçlükle yutkundum. Bir şeyler yapmalıydım, Kadir ve Ali benim yanımdan ayrılmıyorken yerde hareketsiz yatan adama sert bakışlarla bakmaya devam ediyorlardı.

"Araf." Dedim kısık bir sesle. Sesim çıkmıyordu, korkuyordum. Herkesten daha çok korkuyor ve geriliyordum. Kadir'in koluna tutunup sesli bir şekilde konuştum.

"Araf, yapma." 

Beni duymuyordu.

"Lan sen kimsin lan, benim karıma benim kadınıma ne cesaretle?" Çıldırmışçasına aynı şeyleri bağırarak tekrar ediyordu. Birden ayağa kalktı, elleri iki yandan yumruk olmuş kan içerisinde kalmıştı. Bu görüntü midemi bulandırırken Kadir'e daha çok tutundum. Başım dönüyordu. 

"Abi Güneş Hanım iyi değil." Dedi Ali, iyi değildim hem de hiç.

"Bana bakın, Ben Araf KARAHANLI. Benim kadınıma bakılmayacak, onu huzursuz eden her şeyden kaçınılacak. Yaşatmam kim olursa olsun yaşatmam öldürürüm."

Deli gibi etrafa bağırıyordu. Herkes onu onaylarken bakışlarını çekip normal bir günmüş gibi, bunlar hiç yaşanmamış gibi davranmaya başladılar.

Sonra bakışları koyu bir sertlikle bana döndü.

 Yutkunamadım.

Tırnaklarımı Kadir'in koluna geçirip nefes almaya çalıştım. Bana zarar mı verecekti?

"Buraya gel." Dedi tok bir sesle.

Gidemezdim.

"Gel."

Kafamı ağlayarak iki yana salladım.

"Araf, sonra konuşursunuz lütfen, iyi değil korkuyor." Işık'ın konuşmasıyla hızla bir elini kaldırıp konuştu. Gözlerini benden ayırmadı.

"Kes sesini." 

Gözlerimi Araf'tan ayırmak istesem de başaramadım. 

"Buraya gel." Dedi tekrardan.

Ağzımdan güçlü bir hıçkırık çıkarken sanki beni koruyacakmış gibi Kadir'in arkasına sığındım. Ellerini sinirle yüzüne koyup sıvazladı, sert soluklarını işitiyordum.

Hızlı adımlarla yanımıza gelip kolumu sıkıca tutmadan önce bağırdı.

"Sen beni mi sınıyorsun kızım, sana gel dedim mi geleceksin." 

Beni kolumdan sürükleyip bulunduğumuz mekandan çıkartması saniyelerimizi almıştı. Sinirle hızlı bir şekilde yürüyordu, ona yetişmekte zorlanıyordum. Yürüyemediği fark etmiş olacak ki hızla beni sırtına aldı.