BEYAZ (+18)

31.BÖLÜM

OKUMADAN ÖNCE YILDIZLAYALIM CİVCİVLERİM...

BENİ TAKİP ETMEYİ UNUTMAYIN ALINTILARI PROFİLİMDE PAYLAŞIYORUM.

DEVA KİTABIMA BAKMAYI UNUTMAYIN...

@sumeyyeffidan  'ın kitabına koşun BEYAZ VE DEVA HARABAT ' TA BİRLEŞTİ.

------------------------------------------------

KADİR 

Gece, 

Benim yürek yangınım, imkansız sevdam. Kaç yıl olmuştu kalbime gireli, günleri saymayı bırakmıştım. Onu ilk gördüğümde masum masum etrafa bakıyor arka bahçede dolaşıyordu. Araf abimin o zamanlar çok fazla düşmanı olduğu için evdeki çalışanların bahçeye çıkması kesinlikle yasaktı. 

Gece ise Araf abim evde olmadı zamanları fırsat biliyor arka bahçede oturup kitap okuyordu. Bense her zamanki gibi uzaktan izliyordum. Adı gibi gece karası saçları beline kadar uzanıyor ela gözleri yüzüne güzellik katıyordu. Onu ilk gördüğüm gün aklıma gelince gülümsemeden edemedim.

--------------

GEÇMİŞ

Bahçedeki korumaların nöbet değişimi olacağı sırada arka bahçeden gelen kahkaha sesleriyle kaşlarım çatılmıştı. Kimdi bu Araf abimin emirine karşı gelen diye düşünerek sinirle oraya adımladım.

Arka bahçeye geldiğimde ağacın arkasından gelen gülme sesleri sinirimi bozmuştu. Hızla oraya gidip yerde oturan bedeni tutmuş kaldırmıştım. 

"Hih!" Ağzından çıkan çığlıkla bakışlarımı kolunu tuttuğum bedene kaydırmış, gördüğüm kişiyle kalp atışlarım hızlanmıştı. Bakışlarım nasıldı bilmiyorum ama bana bakan gözlerinde gördüğüm endişe sinirlenmeme neden olmuştu.

"Ben." dedi, "Ben, sadece azıcık oturup içeriye geçecektim." Diye açıklama yapmasıyla sinirli ifadem yok olup gitmiş yerine bir gülümseme almıştı. Aceleci tavrı çok hoşuma giderken gülümsememi silip bakışlarımı değiştirdim.

"Neden bana öyle bakıyorsun?" diye sormasıyla boğazımı temizleyip konuştum.

"Kuralları unutmuşsun." Dedim söylediğim sözlerin üstüne basa basa, bakışlarını kaçırırken konuşmama devam ettim. 

"Evden dışarıya çıkılmayacaktı bir süre." Alt dudağını dişlerinin arasına alıp mahcupça bana baktı.

"Araf Beye söyleme lütfen." Dedi.

Söylemezdim, bu masum güzellik nasıl şikayet edilirdi ki ? Ama biraz oyun oynamaktan zarar gelmezdi. 

"Söylemem gerekiyor." Dediğimde gözlerinde oluşan korkuyla yutkundu. Sonra aklına bir şey gelmiş olacak ki bana bakıp gülümsedi ve güzel sesini duydum.

"Şey, eğer söylemezsen sana fındıklı kek yaparım." Demesi üzerine kaşlarım çatıldı, fındıklı keki severdim ama neden öyle demişti ki? Konuşmama fırsat vermeden tekrar konuştu.

"Geçen gün gördüm seni mutfaktaki keklerin hepsini yedin." ağzından çıkan ufak çaplı kıkırtıyla şaşkınca ona baktım. 

Gülüşü güzeldi, hem de çok.

"Seni gizli gizli izledim, hatta yanına arkadaşın geldiğinde onu kovmuş geri kalanını da yemiştin." Demesiyle utandım ama belli etmedim.