BEYAZ (+18)

13.BÖLÜM

OKUMADAN ÖNCE YILDIZLAYALIM CİVCİVLERİM...

Yeni bir kitaba başladım... :)

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Araf'ın beni okula bırakıp gitmesiyle derin bir nefes alıp sınıfa giriş yapmıştım. Tüm herkesin gözü ben ve arkamdaki iki adamdaydı. Hocanın öksürmesiyle dikkatimi ona vermiş, özür dileyecekken Kadir'in Güneş KARAHANLI demesiyle susup kalmıştım. Herkesten şaşkın nidalar çıkmış çoğu kıskançlıkla, çoğu ise hayranlıkla bana bakmakla yetinmişlerdi.

Hocanın geçebilirsin demesiyle orta sıralardan boş bulduğum yere oturmuş dikkatimi derse vermeye çalışmıştım. Kadir yanı başımda dururken Ali ise arka tarafa geçmişti. İlk ders bitene kadar çoğu kişinin bakışlarını üzerime hissetmiştim. Rahatsız olduğumda Kadir'e bakmış bana hafif tebessüm ederek yanında olduğumu belirtmişti. 

Ders aralarında birileriyle tanışmak istesem de  kimseyle konuşamamıştım kimsede yanıma gelmemişti. Bir kere girdiğim lavaboda bile kızların bakışlarından rahatsız olup hemen çıkmıştım. Araf'ın bir kaç mesajına cevap vermiş onunla konuşurken rahatlamıştım. Beni hem korkutup hem de nasıl bir güven sağlamıştı ? Ne zaman bu kadar benimsemiştim onu ? 

Aklıma gelen Irmak'la sinirlenmiş derin bir nefes alıp bırakmıştım. Araf'la yemeğe gidecek üstelik takım elbisesine uygun elbise alacaktı. Araf anlamıyor muydu o kadının ondan etkilendiğini ?

Önüme bırakılan yemekle kafamı kaldırıp Kadir ve Ali'ye bakıp konuşmuştum.

"Bu ne böyle, herkes bana bakıyor." Dememle Ali konuşmuştu.

"Araf Bey, yemeğinizi yemeniz gerektiğini aksi taktirde bir daha okula gelmeyeceğinizi söyledi Güneş Hanım." Demesiyle yanaklarımı şişirip kafamı sallamıştım.

"Lütfen bana Güneş Hanım demeyin, tamam anlıyorum sizi ama bari yalnızken demeyin bu durumdan çok rahatsız oluyorum." Dememle ikisi de bakışlarını çekmiş cevap vermemişlerdi. 

Çıkış saatim geldiğinde herkesin çıkmasını beklemiş en son çıkmaya başlamıştık. Araf'ın beni almaya geleceğini bildiğim için heyecanlıydım. Bahçeye çıktığımızda, bahçedekilerin gözü üzerimizde ilerlemeye devam ederken Araf'ın arabasını görmüş heyecanlanmıştım. Onun sıcak göğsüne sığınmaya ihtiyacım vardı. 

Bir anda bileğime sarılıp beni kendisine çeken kişiyle çığlık atmış, Kadir ve Ali'nin silahlarını çıkarttıklarını görmemle yerimde donup kalmıştım. Gözlerimi bileğimi tutan kişiye çevirdiğimde Kadir'in müdahalesiyle benden uzaklaşan Doruk'la bakışmaya başlamıştık.

"Beyler sakin olun biz tanışıyoruz." Diyen Doruk'a şaşkınca bakarken korktuğum şey olmuş Araf sinirle bize doğru gelmeye başlamıştı. 

Korkuyordum Araf yanlış anlayıp beni cezalandıracaktı. Okula gitmeme izin vermeyip yine bana kötü davranmaya başlayacaktı. 

Sinirli sesiyle yerimden sıçrayıp Ali'nin koluna tutunmuştum.

"Senin karıma dokunan elini sikerim lan." Demesiyle Doruk'a yumruk atması bir olmuştu. Çevredekiler şaşkınlıkla bize bakarken ben Ali'nin arkasına sığınmıştım. 

Doruk'un acı içerisinde konuşmasıyla Araf'ın gözleri bana dönmüş sert şekilde bakıyordu.

"Sakin ol, kötü bir şey yapmadım tanıyorum onu. Burada görünce konuşmak istemiştim. Bu garson kızın karın olduğunu nereden bileyim ?" Demesiyle ;