BEYAZ (+18)

25. BÖLÜM

OKUMADAN ÖNCE YILDIZLAYALIM CİVCİVLERİM...

(BENİ TAKİP ETMEYİ UNUTMAYIN. ARTIK ALINTILARI SAYFAMDA PAYLAŞACAĞIM KISA BİR ŞEKİLDE.)

HER SATIRDA YORUMLARINIZI GÖRMEK İSTİYORUM.

DEVA'YA BAKMAYI UNUTMAYALIM...

-------------------------------------------------------------

Üç buçuk haftalık hamilesiniz Güneş Hanım.

Doktorun dedikleri bir kaç dakikadır kulaklarımda yankılanmaktaydı ama algılayamıyordum. Bakışlarım Araf'ı  bulduğunda kara gözleri sınırları zorlayacak bir biçimde kararmış karnımda takılı kalmıştı. Ellerim hızla karnıma yerleştiğinde titrek bir nefes alıp hıçkırdım. Karnımda bir bebek vardı şimdi değil mi ? Araf'la benim bebeğim. Ağlamamı durduramayacağımı anladığımda bir elimi Araf'a uzattım.

"Araf." 

Bakışları beni bulduğunda hızla yanıma gelip alnıma öpücüklerini kondurmaya başladı. Göz yaşlarımı silip yüzüme eğildi. "Hamilesin, Bizim bebeğimizi taşıyorsun." Demesiyle kafamı salladım.

"Bizim." Diye fısıldadım. Dudaklarıma öpücük kondurup o da benim gibi fısıldadı.

"Bizim, benimsiniz." 

Alt dudağımı dişlerimin arasına alıp bakışlarımı karnımda gezdirdim. Araf karnımdaki elimin üzerine elini koyup okşadı. "Kurban olurum size." Gülümsedim.

Ona baba olmak yakışacaktı.

"Ömrümsün, yuvama yuva kattığın için teşekkür ederim Güneş'im." Araf'ın sözleriyle şaşkınca ona baktım bakışları karnımdaydı. Gülümseyip elini kendime çektim bakışları beni bulduğunda onu kendime çekip dudağına yaklaştım bana yardımcı olup dudaklarımızı birleştirdiğinde sanki ilk defa öpüşüyormuşuz gibi öpüşmeye başladık.

Sonra içeride doktorun olduğu aklıma gelince yavaşça Araf'tan ayrıldım ama doktorun bize tebessümle bakması utanmama yetmişti.

"Dilerseniz bir bebeğinize bakalım ne durumda?" Diye soru yöneten Doktor Hanımla hızla kafamı sallamıştım. "Bakalım." Diyen Araf'la Doktor Hanım odadan çıktı. Odada ikimiz kalınca Araf beni yatakta doğrultup üzerimi düzeltmemde yardımcı oldu. Bebeğimi incitmekten korkuyordum Araf'ta korkuyor olacak ki hareketleri oldukça yavaştı. Oturur pozisyonda hazırlandığım sırada Araf bacak arama girmiş hızla dudaklarıma yapışmıştı. Bu hazırlıksız hareketine karşı ona karşılık vermekte tecrübesiz kalmış olsam da o bunu önemsememiş benimle öpüşmeye devam etmişti.

"Kurban olurum sana." Dedi alnımı öperken. " Hadi bebeğimizi görmek istiyorum biran önce." Demesiyle hızla kafamı salladım. Bende biran önce görmek istiyorum. Araf beni yavaşça yataktan indirip elimi tuttu odadan dışarıya çıktığımızda gözlerim Kadir ve Ali'yle buluştuğunda suratlarındaki ifadeden hamile olduğumu öğrendiklerini anladım birazcık utanıp Araf'a sokulmamla hemen beni kolunun altına aldı.

Araf'ın bir odanın önünde durmasıyla heyecanım artmıştı kapıyı çalmadan içeriye girmemizi sağlayan Araf'a kötü kötü baktım. Doktor Hanım bizi gördüğünde hızla ayağa kalkıp yanımıza geldi. "Güneş Hanım, hazırlanıp sedyeye uzanabilirsiniz." Dediğinde Araf beni sedyeye oturmuş yatmamı sağlamıştı. Bebeğimizi göreceğimiz için çok heyecanlıydım. Üzerimdeki tişörtü göğüs altıma kadar çekip topladığımda Doktor Hanımda altımdaki taytımı kasıklarıma kadar indirmişti. Biraz utanmıştım ama Araf elimi tutup alnımı öpünce rahatlamıştım. Karnıma sürülen soğuk jelle Araf'ın elini sımsıkı tuttuğum zaman Araf dudaklarıma öpücük kondurdu.