BEYAZ (+18)

2.BÖLÜM

OKUMADAN ÖNCE YILDIZLAYALIM CİVCİVLERİM...

YÜZYÜZEYKEN KONUŞURUZ : DİNLE BENİ Bİ

Baba beni bırakma yalvarırım bırakma gitme baba...

Yattığım yerden çığlık çığlığa bağırarak kalktım. Her yerim ağrıyordu hiç halim yoktu çok korkuyordum, aklıma gelenlerle şiddetli bir şekilde ağlamaya başladım o adam babamı gözlerimin önünde vurmuştu. Gözünü bile kırpmamıştı, şimdi ne halde olduğunu bile bilmiyordum. Ölmüş müydü? Yaşıyor muydu ?

Düşüncelerimi yarıda kesip yattığım yerden kalktım. Hemen buradan çıkıp gitmem gerekiyordu. Odada gözlerimi dolaştırıp gördüğüm kapıya hiç beklemeden yöneldim gözlerim ağlamaktan bulanık görüyordu.  

Kapıyı yavaşça açtım bir koridor vardı az ilerideki merdivene doğru yöneldim buradan gitmeliydim kalamazdım aşağıya yavaşça indim hiç ses gelmiyordu çevreme bakınıp kapıya doğru ilerledim açıkta kalan pencerelerden dışarıya baktığımda takım elbiseli adamlarla dolu bir bahçe gördüm buradan nasıl çıkacaktım ? 

Cesaret edip kapıyı bir anda açtım tüm gözler bana çevrildi ağlamak üzereydim kimseyle göz göze gelmemeye çalışarak hareket ettim adım atmakla önümde birisi belirdi, kafamı kaldırıp bakmak istedim ama karşımda onu görürüm korkusuyla kafamı kaldıramadım.

"Dışarıya çıkmanız yasak içeriye girin lütfen. "

Bu cümleyi duyunca hemen kafamı kaldırdım ve önümdeki adamı ittirdim.

"Bırak beni çekil önümden gideceğim."

Ne desem fayda etmiyordu yürümeye başlayınca kolumdan tutup beni eve doğru çekiştirmeye başladı o kadar güçlüydü ki durduramıyordum beni eve bırakıp kapıyı üzerime kilitledi. Artık kafayı yemek üzereydim bağırıp çığlık atıyordum ama kimse beni dinlemiyordu ne kadar zaman geçti, ne kadar ağladım artık bilmiyordum gücüm kalmayınca yere oturdum sessizce ağlamaya başladım buradan kurtulamayacaktım.

Kapıdan konuşma sesleri gelince kafamı dizlerimden kaldırdım o mu gelmişti acaba korku yine tüm bedenime yayılmıştı. Kapı yavaşça açıldı o anda onunla göz göze geldik beni burada gördüğüne hiç şaşırmamıştı arkasında kim varsa ona bir şey söyledi kapıyı kapattı ve bana doğru gelmeye başladı.

"Ağlamakla eline hiçbir şey geçmez artık buraya aitsin alışsan iyi olur."

Yavaşça yerden kalktım yüzüne baktığımda yine gözleri üzerimdeydi vücudumun her tarafını inceliyordu bu hareketine karşılık kollarımı vücuduma sardım ve konuşmaya başladım

"Ben gitmek istiyorum babama ne yaptın vurdun onu bırak beni lütfen ben sana bir şey yapmadım ki tanımıyorum bile ben seni."

"Babanı unut artık öldü, çok bile yaşadı şerefsiz ona senin kılına bile zarar gelmeyecek dedim beni dinlemedi benim olana elini sürdü vurdu"

"Ben senin değilim, kimsenin değilim beni burada zorla tutamazsın bırak beni ,ben gitmek istiyorum. Katilsin sen beni zorla burada tutamazsın yalvarırım bırak beni ben yaşayamam burada."