BEYAZ (+18)

6.BÖLÜM

OKUMADAN ÖNCE YILDIZLAYALIM CİVCİVLERİM BENİM...

Arabada oturmuş eve doğru ilerliyorduk. Kafamı yasladığım camda olanları düşünüyordum. Onunla dans edip öpüşmüştüm, beni kaçıran adamla ondan ne kadar çok korksam da yakınlaşmıştım ve o an kendimi çok güvende hissetmiştim. Düşüncelerim evin bahçesine girdiğimizde sonlanmıştı. Açılan kapıyla arabadan inmeye yeltenmiştim ki Araf'ın sinirli sesi yankılandı.

"Dikkat etsene kızım her yerin meydanda şu siktiğim elbiseyi yapanın ben anasını avradını" demesiyle yüzümü buruşturup elimi hemen dudaklarının üzerine kapatmıştım bu hareketimle konuşması bölünmüş kaşları çatılmıştı. Birden avucuma konan öpücükle elimi hızla dudaklarından çekmiştim, bu hareketimle daha çok sinirlenip elini elbiseme atıp bacaklarımdan aşağı çekti ve boynuma bir öpücük kondurup konuştu.

"Az sonra bu elbiselerin hepsini yakacağım." demesiyle hemen arabadan inip arkama bile bakmadan eve koştum kapıyı hızla çalmaya başlamıştım. Kapının hemen açılmasıyla sadece başımı sallayıp Araf'ın odasına doğru koşmaya başladım hemen kapıyı kilitlemem gerekiyordu yoksa bu cani adam dediğini yapardı. Merdivenleri hızla çıkıp odaya girdim kapıyı kilitleyip yatağa ilerledim nefes nefese kalmıştım. Birkaç dakika sonra kapının kolunun aşağıya inmesiyle yerimde dikleştim kapıyı kilitlediğim için çok kızacaktı, kapıya sert bir şekilde vurulmasıyla hızla ayağa kalktım.

"Kapıyı kapatarak benden kaçacağını mı sanıyorsun sen, tamam sinirlendir beni,  kapıyı açtıktan sonra seni elimden kimse alamaz " demesiyle kapıya sert bir şekilde vurdu ve benim ağzımdan bir çığlık koptu.

"Yapma, beni korkutuyorsun lütfen" dedim ama beni dinlemeden kapıya vurmaya devam etti. Korkarak kapıya doğru hızla yürüdüm ve kilidi açtım. Kapıyı yavaşça açtı içeriye girmesiyle beni kendine çekmesi bir oldu.

"Nereden geldi bu cesaret güzelim" demesiyle belimden tutup dudaklarıma yapışması bir oldu. Dudaklarımı hem emiyor hem de nazikçe öpücükler konduruyordu. Bir süre sonra beni biraz kendinden uzaklaştırmıştı. Utançla bakışlarımı ona çevirdim ama onun da gözleri göğüslerimdeydi. Hemen kendimi toparlayıp ondan uzaklaşıp arkamı döndüm.

 Ellerini belimin iki tarafına koyup beni kendisine çekti. Burnunu saçlarıma bastırıp derin bir nefes çekti vücudum titremeye başlamıştı bile titreyerek konuştum.

"B... ben üstümü değiştirmeliyim bırakır mısın ?" beni biraz daha kendine çekti ve yüzümü kendisine çevirdi.

"Nereye kaçıyorsun güzellik, dolabını temizleyeceğiz daha." Dedikten sonra kapıyı açıp bağırdı.

"Gece bahçedeki sobayı yaktır hemen iki dakika içerisinde geliyorum." Demesiyle gözlerim büyüdü.

"Ne yapacaksın sobayı ?" Diye sordum korku dolu bakışlarımla. Yüzündeki gülümsemeyle anlıma öpücük kondurup giyinme odasına yöneldi ve konuştu.

"Bunların hepsini yakacağımı söylemiştim." Dolaptaki tüm her şeyi kollarına doldurmasıyla hızla bağırıp konuştum.

"Tüm kıyafetlerimi yakacak mısın gerçekten Araf, ben bunları sevmiştim. Hem hiç açık değiller ki bunlar ben ne giyeceğim ?" 

Araf beni dinlemeden tüm elbiseleri kucaklayıp aşağıya doğru inmeye başlamıştı. Bana dedikleriyle odada kalıp korkuyla Araf'ın neler yapacağını beklemiştim.

"Sakın aşağıya geldiğini görmeyeyim, hele ki bu elbiseyle gelirsen seni parçalarım. Kimse elimden almaz."

Bir süre sonra Araf yakılan sobanın yanına gidip hiç beklemeden tüm elbiselerimi sobaya atmıştı. Üzgün bir şekilde iç çekip bakışlarımı Araf'a çevirdiğimde onun bana göz kırpan suratıyla hızla perdeyi çekip giyinme odasına girmiştim. Pislik herif görürdü o yine alacaktım onlardan.