Bazı anlar vardır ki, hayatınızın en utanç verici bölümü olarak baş köşeye yerleşir ve oradan silinmemek için ant içerdi.
İçine düştüğüm hal tam da buydu!
Ömrüm boyunca, Cihangir'in anlattıklarını unutacağımı sanmıyordum.
"Anlatmamak için diretmekte haklıymışım."
Cihangir'in sesiyle beraber, gözlerimi yoldaki taşlardan çekmiş ve ona yandan bir bakış atmıştım.
"Ne alakası var?"
"Utançtan yerin dibine girmek üzeresin."
Alayla söylediklerine karşılık, kaşlarımı çatmış ve göz devirmiştim.
Utandığım doğruydu, ona bunu belli etmemek istesem de elimde değildi. Zira adamı zorla öpmeye çalışmıştım.
Libido da bir yere kadar Beria...
"Ne alakası var?" diyerek az önce ki sorumu tekrarladım ve bu durum onun gülmesini sağladı.
"Ne demek ne alakası var, kıpkırmızı oldun."
Benimle uğraşmak hoşuna gidiyor gibiydi. Zira yüzünde çapraz bir gülüş yer edinmişti, munzur bakışları da işin cabasıydı.
Yanaklarımı derin bir havayla doldurmuş ve dertli bir şekilde oflamıştım. Sert olabileceğini düşündüğüm bir hızla omzuna vurmuştum.
Ve bu durum onun keyfini yetmezmiş gibi daha da arttırmış ve gür kahkahasının İstanbul'un boş sokaklarını doldurmasına izin vermişti.
Avuç içi, vurduğum yere kapanmış yalancı bir sitemle yüzünü buruşturmuştu.
"Daha önce hiç böylesine canım acımamıştı..."
Gözleri, haylaz bir ifade ile kollarımı bulmuş ve devam etmişti.
"Ne kullanıyorsun sen, protein tozu falan mı?"
Beni utandırdığı yetmezmiş gibi, küçümseyici bir edayla alay ediyordu.
Ve bu durum beni daha da zıvanadan çıkarıyordu.
"Hah..." Dedim şuh bir ses tonuyla.
Ardından onu baştan aşağı süzdüm.
"Bu bir meydan okumaysa eğer bil istiyorum ki en son yaptığımız küçük rövanşta beni yenebilmiş değildin."
Biz de onu yenmiş sayılmayız Beria...
Tamam, berabere diyelim onun da gönlü olsun!
"Meydan okuma mı?" Tek kaşı havalanmış ve eklemişti.
"Senden güzel manken olur ama dövüşçü... Hiç sanmıyorum yavrum."
Söylediklerine karşılık bir tuğla omuzlarıma çökmüş ve beni yere düşürmüştü.
Ne demişti öyle?!
Manken... Bizi manken olarak mı görüyor Beria?
Ve bir dakika!
Yavrum... Bizi yavrusu olarak mı görüyor Beria?
Yamalı olmaya yüz tutmuş kalbim, feryat figan sevinç çığlıkları atarken yüzümde bu durumun aksi gözetiliyordu.
Ondan etkilendiğimi belli etmemeliydim.
"Demek hiç sanmıyorsun..."
Ellerimi bir an da yumruk yaptığımda, bu kadar çabuk gaza gelmiş olmama karşılık amacına ulaşmış bir ifade belirmişti suratında.
Yumruk haline getirdiğim ellerimi, ona doğru savurmuş ve yaramaz bir ifade ile dudaklarımı dişlemiştim.
"Ee hadi, dövüşmeyecek miydik?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fabrikatörün Kızı
Teen Fiction"Yanlış anlamayın lütfen, bir anneye göre çok gençsiniz, bekar mısınız?" Kucağımda ki bebeğin bana ait olduğunu düşünmesine karşılık, utançla dudaklarımı birbirine bastırmıştım. "Aslında bakarsanız-" Yanlış anlaşılmayı açığa kavuşturacakken, belime...
