BEYOND THE JOURNEY [Completed]

အပိုင်း(၃၇)

(Unicode)

ညချမ်းကသာသာယာယာရှိလှသည်။
မအေးလွန်း၊မပူလွန်းသောအခါသမယ၌
အိမ်အပြင်ဘက်တွင်စကားလက်ဆုံကျ
ကောင်းနေသောမိသားစုသုံးစု။

ထယ်ယောင်း၊မီဟို၊ခေါင်းရင်းအိမ်ကမီဟိုရဲ့
အသိဦးလေးကြီး၊ ထိုမိသားစုသုံးစုတို့က
ရောက်တတ်ရာရာများကိုစကားလက်စုံဖွဲ့ကောင်း
နေကြသည်။ ထိုစကားဝိုင်းကိုဦးဆောင်နေသူမှာ
ခေါင်းရင်းအိမ်ကဦးလေးကြီးချန်းဆော့။

" ဒါဆိုနှစ်ယောက်စလုံးက "

" ဦးလေးကလည်း မျက်လုံးကြီးကျွတ်ထွက်
သွားပါဦးမယ်။ဖြည်းဖြည်းအံ့သြပါဦး "

မီဟိုသတိပေးတော့မှ အဖန်ရေနွေးကြမ်းကို
ကောက်မော့ဖို့သတိရသည်။ မျက်တောင်ပင်
မခတ်တော့ဘဲ မီဟိုရှင်းပြသောအကြောင်းအရာ
များကိုသာ ဉာဏ်မှီသလောက်စဥ်းစားနေမိသည်။

ယောကျာ်းလေးနှစ်ယောက်ကအတူပေါင်းသင်း
နေထိုင်ကြသည်။ အံ့သြမိသော်လည်း ဒါက
ကိစ္စအကြီးအကျယ်တော့မဟုတ်။ သူ့ကို
မျက်လုံးပြူးစေတာက ကလေးပါမွေးထားသည်
ဆိုသောအချက်။

သူဆိုရင် အခုထိလူပျိုကြီးဖြစ်သည်။
မိန်းမတောင်မရသေးတဲ့ကြားကနေ ယောကျာ်း
အချင်းချင်းယူထားပြီး ကလေးလေးပါ
မွေးထားသောစုံတွဲရှေ့တွင် ထိုင်နေရတာကိုက
အားငယ်ဖို့ကောင်းလှပြီမဟုတ်လား။

" ဟုတ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ကအဲ့ဒီလိုပတ်သတ်
မှု့မျိုးပါ။ ထယ်ယောင်းကသားကိုမွေးထားတယ်
ဆိုတာလည်းအမှန်ပါပဲ။ ထူးဆန်းကောင်းထူးဆန်း
နေမှာမှန်ပေမယ့်မလိမ်ပါဘူး။ သားကလည်း
ကျွန်တော်တို့အချင်းချင်း "

ဂျုံးဂုသည်စကားကိုခဏဖြတ်ကာ ထယ်ယောင်း
အဆင်ပြေ၊မပြေကြည့်၏။ လည်ပင်းလေးကို
ပွတ်ကာမျက်လုံးလွှဲသွားသောထယ်ယောင်းကြောင့်
ဂျုံးဂုကသူ့အသံကိုပုံမှန်ထက်ပို၍တိုးလိုက်သည်။

" သားကလည်း ကျွန်တော်တို့အချင်းချင်း
မေတ္တာကြောင့်ချည်မိသွားတဲ့ကြိုးလေးတစ်ခုပါပဲ "

တိုးတိတ်သော်လည်းစိမ့်ဝင်သွားသော လေပြည်ညှင်း
သွဲ့သွဲ့ပမာစကားများက ပန်းနွယ်အစုံကိုယိမ်းခါ
မသွားစေပေမယ့် တစ်ယောက်သောသူရဲ့
နှလုံးသားတစ်စုံကိုတော့ ဖရိုဖရဲကလေး
ချန်ရစ်ခဲ့လေသည်။ ထယ်ယောင်းသည်
လက်ကလေးအချင်းချင်းယှက်ကာ ပြုံးရိပ်
သန်းနေသောမျက်နှာလေးဖြင့်ဂျုံးဂုကို
မြတ်မြတ်နိုးနိုးကြည့်၏။