Percy Jackson: De Queeste ✔️

Hoofdstuk 41: De Grote Voorspelling ✔️

POV Percy

Ik zag dat ze het schild aan haar slaapzak had vastgehangen. Dus veronderstelde ik dat ze het ging meenemen. Na dat ze dat gedaan had, ging ze de zolder verder onderzoeken. Ze was waarschijnlijk naar informatie aan het zoeken.

Ik was ooit al een keer op deze zolder geweest en ik krijg er nog steeds de rillingen van. Stilletjes ging ik naar boven en probeerde dit te doen zonder dat de trap begon te kraken. Het was een wonder dat die oude trap niet kraakte. Snel verstop ik me achter een kist vol met wapenuitrustingen.

Als ik dan terug naar haar aan het kijken was, zag ik dat ze een papyrusrol vasthad genomen. Ik kon niet zo goed lezen wat erop stond, maar ik dacht dat er Atlas opstond.

Ze bleef maar zoeken, omdat ze waarschijnlijk nog niet genoeg informatie had. Daarna viel het haar op dat er een mummie op een krukje zat. Het was niet zomaar een mummie maar dat was het orakel.

POV Alexa

Hoe langer ik bleef kijken naar de mummie, hoe meer rillingen ik ervan kreeg over mijn rug dus wilde ik hier zo snel mogelijk vandaan geraken...

Ik wilde me net omdraaien, toen plots de mummie bewoog. Vervolgens deed ze haar mond open en kwam er een dichte, groene mist uit. De mist bedekte de hele vloer.

Stil stond ik daar met mijn voeten vastgenageld aan de grond. Plots begon de mummie te spreken en haar stem leek langs mijn oren naar binnen te glippen.

De mummie zegt: "ik ben de geest van Delphi, stem van de voorspellingen van Phoebus Apollo, zij die de machtige Python heeft gedood".

Ik wilde hier eigenlijk zo snel mogelijk vandaan, maar iets in mij zei dat ik moest blijven. Dus raapte ik mijn moed bij elkaar en zeg: "ik ben Alexa, dochter van Zeus".

Delphi antwoordt met een raspende stem: "jouw lot stond al lang geleden vast".

Ik kon niet goed volgen over wat ze het had dus begon ik nieuwsgierig verder te vragen. "Welk lot".

Daarna begon ze weer verder te praten. "Maar voordat je de toekomst leert, moet je eerst het verleden kennen".

"Lang gelden, voor onze tijd, voor Olympus en de goden, regeerde de titanen over de wereld" vertelt ze. "Leidde Kronos, een kracht zo kwaadaardig, dat hij zijn eigen kinderen verslond. Maar drie van zijn zonen konden ontsnapten. Zeus, Hades en Poseidon".

"Samen vernietigde ze Kronos en verbanden zijn resten in de dieptes van Tartarus. Maar Kronos is gedoemd om weer op te staan om zijn wraak uitoefenen op Olympus en de wereld".

"Slechts één halfbloed kind van de drie oudste goden kan hem verslaan". "Dit kind zal onze redding zijn of de oorzaak van onze vernietiging".

"Het begint allemaal, wanneer twee halfbloeden worstelen voor een vlies". "En die halfbloed zal de leeftijd van 20 bereiken tegen alle verwachtingen in". "En zal de wereld in een eindeloze slaap zien. De kwade ziel, zal door het vervloekte zwaard worden geoogst. Een enkele keus zal zijn dagen beëindigen, Olympus te behouden of met de grond gelijk te maken" eindigt ze haar verhaal.