Percy Jackson: De Queeste ✔️

Hoofdstuk 10: Vlaggenroof ✔️

POV Alexa

Ik werd wakker door de zonnestralen die vanonder mijn gordijn kwamen. Na dat ik even terug inslaap probeerde te geraken, ben ik maar opgestaan en heb me klaargemaakt. Dit was de eerste nacht dat ik ergens anders heb geslapen dan in het weeshuis. Dus ben ik niet zo goed inslaap geraakt en de nachtmerrie die ik had, heeft er ook niet goed aan gedaan.

Ik ging naar buiten en nam alles in mij op, ik heb nog steeds een gevoel dat dit allemaal een droom is. Tot een stem mij uit mijn gedachten haalt en ik terug in de realiteit werd gezogen.

"Hey, Alexa" roept Percy naar mij.

Ik glimlachte en ging naast hem bij zijn voordeur zitten. "Hey, Percy" zeg ik terug en vraag: "Slecht geslapen, want je ziet er zo moe uit".

"Ja, maar ik kan van u hetzelfde zeggen. Je ziet er ook niet al te frisjes uit" zegt hij terug al lachend.

Ik gaf hem een stomp op zijn arm voor zijn opmerking en antwoord terug met: "ik heb ook slecht geslapen, ik kon niet goed inslaap geraken".

Na dat zitten we even in complete stilte. Geen ongemakkelijk stilte, maar een fijne stilte die me tot rust deed brengen. Gewoon door in het bijzijn te zijn van Percy ontspan ik, omdat hij iets rustig en kalm uitstraalt en dat zorgt ervoor dat ik ook tot rust kom.

Ik ben blij dat ik hier niet alleen ben en iemand als Percy bij mijn zijde heb. Vandaar dat ik een beetje in twee strijd zit met mezelf, omdat ik hem langs de ene kant wel vertrouw. Als ik dan toch besloot om het hem te zeggen, spookt de stem van mijn vader weer door mijn hoofd.

BETREK NIEMAND ANDERS ERBIJ. Dus hiel ik toch mijn mond toe. Dan breekt Percy plots de stilte.

"Kom laten we gaan ontbijten in de eetzaal, ik heb honger gekregen" zegt Percy dan tegen mij.

"Ja, goed idee" antwoord ik dan terug en samen wandelden we naar de eetzaal. Als we aankwamen, zag ik dat er van alles was om uit te kiezen. Maar omdat ik niet veel honger had en überhaupt zin had om te eten, heb ik maar een appel genomen.

Na het eten gingen we naar het plein, omdat het tijd was voor vlaggenroof. Als we ons allemaal hadden verzameld hadden op het plein, kwam Chiron aan gegaloppeerd en begon te spreken.

"Hallo, halfbloeden het is weer tijd voor de vlaggenroof. Iedereen wordt onderverdeeld in twee teams. Het doel  van dit spel is om de vlag van de tegenstander in handen te krijgen. Daarbij mag je uw tegenstander verwonden, maar er wordt niemand gedood" begint Chiron te vertellen.

"De twee teamleiders van dit spel zijn Annabeth en de nieuweling Alexa. En Annabeth mag als eerste kiezen" eindigt Chiron zijn uitleg. Annabeth en ik kwamen allebei naar voren. Ik was eerlijk gezegd niet zo optimistisch, omdat ik het moest opnemen tegen de dochter van Athena. Dat was ook niet de enige reden, maar zij heeft hierin natuurlijk ookal ervaring in en ik dus nog niet.

Als ik mijn mond wou opendoen om Percy te kiezen, bedacht ik bij mezelf dat Annabeth eerst mocht kiezen dus zweeg ik direct. Spijtig genoeg koos Annabeth Percy al dus moest ik het maar zonder hem doen.

Ik kijk rond en zie dan eindelijk de persoon die ik zocht. "Ik kies Clarisse" roep ik dan en Clarisse fronste met haar wenkbrauwen naar mij. Ze schrok, omdat ik haar waarschijnlijk had gekozen na wat er gisteren gebeurd was. Zij was de enige buiten Travis en Conner die ik nog kende, want Annabeth en Percy zaten al in het andere team. Ze was ook de dochter van Ares dus ik denk wel dat dit haar ding is. Daarna stelde ik voor dat zij verder kon kiezen, want zij heeft dit natuurlijk meer gedaan dan ik.

Terwijl ik Clarisse verder liet kiezen, kijk ik in de richting van Annabeth die iedereen een voor een heel voorzichtig uitkoos. Het leek wel alsof ze al een heel plan of strategie had uitgevogeld in haar hoofd. Dan kijk ik naar Percy en ik merk dat hij al aan het kijken was naar mij. Percy glimlachte naar mij en keek daarna terug voor zich uit.