Percy Jackson: De Queeste ✔️

Hoofdstuk 34: Preek van Chiron ✔️

POV Percy

Ik schaamde me echt voor mijn vader. Wat moeten de goden nu wel niet van mij denken of beter gezegd van ons denken. Ik dacht dat ik verdronk in mijn eigen schaamte en ik niet meer kon boven geraken. Ik begreep wel waarom Alexa zo in de war was. Als ik in haar schoenen zou staan, zou ik het eerlijk gezegd ook niet meer weten.

Mijn aandacht vestigt zich direct op Alexa als ik aan haar denk. Dus merkte ik op dat ze zich ook een beetje schaamde voor haar antwoord. Want niet alleen mijn vader en de goden waren teleurgesteld in haar, maar ook Chiron. Ze wist dat hij veel verwachte van haar. Ze blonk uit tijdens de trainingen en schopte het verder dan andere halfbloeden die al heel hun leven in het kamp waren aan het trainen. En nu wilt ze niet meer gaan, er moet hier iets achter zitten dat kan niet anders, dacht ik bij mezelf. Als we afscheid namen, riep mijn vader me om even onder vier ogen te spreken.

"PERCY, JE MOET OP ALEXA LETTEN. IK DENK NIET DAT ZE DE WAARHEID SPREEKT OVER DAT 'NIET' WILLEN GAAN" zegt hij dan tegen mij.

Ik keek hem niet-begrijpend aan. Waarom zou ze daarover liegen, dacht ik bij mezelf. "Ik denk dat ik weet waarom ze niet meer wilt gaan" begin ik dan te vertellen. "Ze had liever alleen gaan, want een paar dagen geleden zei ze tegen mij dat ze me niet in gevaar wou brengen" eindig ik mijn uitleg. Hoe langer ik nadacht over haar reden, hoe meer ik begon te twijfelen over de eerlijkheid van Alexa.

Hij keek me verbaast aan. Ik vind dat ze helemaal niet lijkt op haar vader. Ze toont empathie, ze is aardig en ook nog eens behulpzaam. En het liefs van al wilt ze dat alles terug goed komt.

"En waarom praat Zeus zelfs met haar" vraag ik dan aan mijn vader.

"HIJ PRAAT MET HAAR" zegt mij vader dan geschrokken terug. "DAN OVERTREEDT HIJ ZIJN EIGEN WET, WAAR HIJ VOLLÉDIG ACHTERSTOND" praat hij verder. "EIGENAARDIG" gaf hij dan uiteindelijk als commentaar terwijl hij met zijn wijsvinger en duim over zijn kin wrijft.

"U hebt gelijk vader er klopt hier iets niet" antwoord ik terug.

"WIL JE HAAR SCHADUWEN. ALS ZE TOCH ANDERS DENKT OVER HAAR BESLUIT" vraagt hij.

Dan dacht ik dat ze eerlijk tegen mij was, maar dat was dus niet het geval. Niet te geloven dacht ik bij mezelf. Ik was echt zeker dat ze eerlijk was, omdat ik dacht haar vertrouwen te hebben, maar dat was dus blijkbaar niet het geval.

Ik knik en antwoord: "Oké, vader". Daarna nam ik afscheid van hem.

"DIT BLIJFT TUSSEN ONS PERCY EN ZORG DAT ZE JE NIET ZIET ALS JE HAAR SCHADUWT" zegt hij tegen mij. Waarop ik droog knikte met mijn hoofd. Ik wilde me omdraaien om weg te gaan, maar mijn vader houdt me nog even tegen. Hij zegt: "EN SORRY DAT IK ER NIET ALTIJD WAS OM TE LUISTEREN". Ik kon horen aan zijn stem, dat hij veel spijt had.

"Ik begrijp het wel" zeg ik dan terug tegen hem.

Vervolgens ging ik terug naar Chiron en Alexa. We reisden terug naar kamp halfbloed samen. Als we daar eenmaal terug waren aangekomen, begon Chiron een preek te geven. "Ik ben echt diep teleurgesteld in jou Alexa. Ik had echt meer verwacht van jou..." zegt hij dan tegen haar. Ik had hem nog nooit zo teleurgesteld gezien. Na ieder woord dat Chiron zei kon ik zien dat Alexa steeds dieper en dieper de grond in aan het zakken was.

POV Alexa

Ik was al sip, maar Chiron die mij een preek aan het geven was hielp daar ook niet echt mee. Het zorgde er alleen maar dat ik nog dieper in de grond was aan het zakken. Ik kon mijn tranen nog, maar net onderdrukken. Na dat hij gedaan was met zijn preek, draaide ik me zo snel om en liep weg. Ik wilde niet dat iemand mij zag huilen. Ik liep richting het bos en vloog daar terug in de hoogste boom. Het liefste van al wilde ik gewoon dat alles terug normaal was en dat ik even met rust gelaten werd.