Percy Jackson: De Queeste ✔️

Hoofdstuk 62: Een nieuw leven ✔️

POV Alexa

Samen vertrokken we naar zijn moeder. Ik was wel zenuwachtig om zijn moeder voor de eerste keer te ontmoeten. Dus met zenuwen in mijn buik en klamme handjes ging ik samen met Percy over de grens.

Als we over de grens zijn, zie ik een prachtige vrouw staan voor mij. Ze zag er nog heel goed uit voor haar leeftijd. Ze had ook prachtige krullen in haar haar, ze had haar waar iedere vrouw jaloers op zou zijn. Ze kwam noch jong nog oud over. Er hing een sterk en vastberaden aura rond haar. Dat zich waarschijnlijk vertaalde in alles wat ze deed. Percy rende naar haar toe en knuffelde haar meteen.

"Moeder, ik heb je gemist" zegt hij dan tegen haar.

"Ik ben blij dat je nog leeft, zodat ik je nog steeds eens stevig kan vastpakken" zegt ze dan opgelucht tegen hem.

Ik snapte waarom Poseidon een oogje op haar had. Ik keek maar toe en wist niet goed wat ik moest doen. Zou ik mezelf voorstellen of wacht ik gewoon af tot Percy dat doet. Ik kuch en Percy schoot dan precies terug wakker.

"Moeder, dit is Alexa mijn vriendin" zegt hij dan trots tegen zijn moeder.

Ze kwam naar me toe en gaf me een stevige knuffel. Ik knuffelde meteen terug en ze zegt: "Aangenaam, ik ben Sally de moeder van Percy". "Jij moet vast en zeker een dochter van Aphrodite zijn, want je ziet er echt beeldschoon uit" complimenteerde ze mij.

Ik bedankte haar voor het compliment, maar vertelde dan aan haar dat ik de dochter van Zeus was. Haar ogen werden groot, maar ze herpakt zich snel en zegt: "je ziet er wel nog steeds prachtig uit".

Ik glimlachte vriendelijk naar haar. Percy vroeg dan aan haar of ik bij hen kon komen intrekken. Maar zij zei dat dat geen enkele probleem was. Uit nieuwsgierigheid vroeg ze of ik niks anders te doen had. Dus schudde ik mijn hoofd en begon haar uit te leggen dat ik uit een weeshuis kwam en dat mijn moeder dood was. Daarna kwam ze naar me toe en zegt: "wel beschouw mij maar als je tweede moeder".

Ik vond het wel lief wat ze zei en bedankte haar dat ze dat wil doen voor mij.

Percy nam mijn koffers aan en zegt: "kom laten we gaan".

Bij die woorden stapte Sally terug in haar auto en gebaarde aan ons dat we allebei op de achterbank konden zitten. We reden weg van Kamp halfbloed op weg naar een ander leven. Ik ben heel blij dat ik Percy heb leren kennen. Dat hij mijn vriendje is en alles wat hij voor mij heeft gedaan. Ik weet dat ik zielsveel van hem hou.

Ik nestel mijn hoofd in zijn nek en hij slaat zijn arm om me heen. "Jullie zijn echt schattig samen" geeft Sally dan als commentaar tegen ons. Waardoor er direct een glimlach verscheen op mijn gezicht. Percy drukte een kusje op mijn voorhoofd en zo ging ik op weg naar een ander leven. Een leven vol gevaar en liefde. Ik ben voor het eerst in mijn leven dolgelukkig. Door de familie en de vrienden die ik nooit had.

EINDE