True Love Sweet Lies

Chapter 45 - His reasons

"Kasal?!" I asked in surprised. Napatayo din ako mula sa kinauupoan ko. Ano ba itong sinasabi niya?

He nodded, undoubtedly.

"You serious?" My voice is low, yet surprised.

Tumango siya. Mukhang seryoso. Walang biro.

"You can't be serious..." Umiling ako.

His cold eyes remained intact with mine. "Ayaw mo?"

Napahawak ako sa noo ko, feeling ko bumibigat ang ulo ko sa sinabi niya. "Hindi naman sa gano'n--"

"Then, marry me."

Umiling ako, "Hindi mo kase naiintindihan--"

This is not what I dreamt. Masyado pa akong bata. Mahal ko siya, pero bago pa siya dumating sa buhay ko... Pangarap ko ang mahal ko, ang gusto ko na higit pa sa kung sino.

Lumambot ang mukha niya, animo'y
natatakot. "I understand, that you're mad at me, hated me and lielow your love for me... Pero isipin mo nalang na para ito sa kapakanan mo. Swear, after nito. Hindi na kita gugulohin, hindi din kita pipigilan sa mga gusto mo. Just now please, payagan mo akong manatili sa tabi mo. I will not be strict, hindi ko papasakitin ang ulo mo..."

Napasinghap ako sa mga sinasabi niya,  hindi ko siya bagkus maintindihan. Bakit ganito siya ka kitid? Bakit din ba ang sensitive niya? "Pwede ba? Pataposin mo muna ako?" Nawawalan na ng pasensya kong sabi. "Nakakainis na ako sa'yo, at nakakainis ka na! kaya't pakinggan mo ko!" Nagtitimpi lang ako, hindi ko rin siya sinigawan. Because I'm holding. Napapikit na nga rin ako dahil sa tindi ng nararamdaman kong inis sa kanya.

Natahimik siya, at napayuko. Looking guilty. "Bakit ka ba ganyan? Sinaktan mo na nga ako, nagtaksil ka pa sa mismong harapan ko. Pero kung makaalok ka sa'kin ng kasal, at makalapit sa'kin... Para lang wala sa'yo? Hindi mo man lang ba iniisip ang nararamdaman ko. Bakit ba ang selfish mo, Lucas?! Ganyan ka ba talaga?" Ayokong umiyak, pero naninikip ang dibdib ko. Ngunit nanlalabo na ang mga mata ko.

Naikuyom ko ang mga kamay ko. At mabilis niya naman 'yung hinuli, pleading. "It's for you--"

Binklas ko ang kamay niya palayo sa kamay ko. Galit. "You keep on saying, na para sakin. Para sa'kin nga bang talaga?!" Padarang na tumayo ako. Nag produce ng ingay ang upoan. I want to laugh, but it did not happened. Nananaig pa rin ang galit ko. "Lucas naman! Hindi ako tanga para mabilog mo! You cheated and cheating is a fvcking sin! Right in front of me, in my fvcking watch!"

Mahal ko siya, sobra. Yung umabot din naman ako sa punto na siya nalang palagi ang iniisip at inaatupag ko noon. He create changes on me. Pero itong pangungumbinse niya? Isa siyang literal na manloloko!

Umalis ako sa hapag, umakyat sa ikalawang palapag. Walang pakealam kung sa kanya man itong kuwarto o ito ba ay guest room. Basta ang gusto ko lang ay maiwasan at makalayo sa kanya.

"Please naman, Mei. Makinig ka sa'kin. I'm helping you para magiging safe ka! Para din 'to sayo, lets just set things aside on what's between us and stay with one another!"

Nilingon ko siya, nasa hagdanan kami. "Kanina lang, hinuhusgahan mo ang pagmamahal ko sa'yo. Ngayon naman, tinatawag mo na akong, Mei..." I even mock a laugh. This is more than a hundred kinves I'd received last night. I never knew that he could go beyond from it. Well, ano pa nga ba ang aasahan ko? Nagtaksil siya. And by the way he kissed that woman, I know he likes her... More than me. Iniisip ko pa lang 'yun ay dinudurog pa lalo ang wasak ko ng puso. Ayoko na, ayoko ng masaktan.

He went near me, but I step a back. Motioning my hand to stop him from approaching. "Hindi ka pa ba nakontento? Pinaibig mo na ako, nakuha mo ako, at sinaktan pa na parang normal lang sa'yo. Tapos ngayon, gusto mo pa akong itali sa'yo? Tama na, Lucas. Ayoko na!" Tumalikod ako at tatakbo na sana pero nahuli niya agad ang kamay ko at pinaikot ako papunta sa kanya at niyakap.