True Love Sweet Lies

Chapter 9 - Picnic?

Picnic?

"Tungkol sa alok ko--" At dahil tulog pa nga si Irish, at tanging si Lucas lang ang makakausap niya. Yung bagay na nakapagpabagabag sa kanya ay binuksan na niya. She wants to give her mind peace. Hindi pwede yung parati na lang niyang iisipin ang naging unfinished discussion nila ni Lucas.

Pero bago pa man niya matapos ang sasabihin, he cut her off. "Just give me some more time to think for it, Mei..."

She sigh, "Do it really needs for you to think about it?" Oo nga, kailangan pa nga ba? Simpleng pagkakaibigan lang naman ang hinihingi niya.

"It is. And please don't take it down just yet." Gone with her embarrassment, and her inhibitions... Kinakaharap niya did Lucas bilang siya. Yung siya na hindi pa ito dumating sa paningin niya.

"You don't look sincere to me."

"Do I?" Then her eyes met hers. Those tantalizing and ocean blue eyes... It's beautiful.

"You do. Ganyan ka ba talaga kung magsalita? No emotions?" Diretsyahan niyang tanong.

"I'm used to it." Anito na nakapag pa arko ng isa niyang kilay.

"Hindi pwede baguhin, dahil sanay ka?" Grabe naman ito. Ibang tao naman siya, hindi siya yung pamilya nito na nakagalitan nito.

"Kinda." Tipid nitong sagot. Kahit sa pag sagot kay tipid. This guy is unbelievable.

"Ibang tao ako--"

"Kahit ibang tao ka, that doesn't mean na naiiba ka." And now they're arguing about it.

"So you're saying that I am no different from the others?" Nakakainis na talaga, bakit pati ito kailangang maging rude sa kanya.

"Hindi ko sinabi 'yun." He reasoned out. Making her chuckle in astonishment.

"Pero parang ganyan na rin ang pinaparating mo sa'kin!"

"I did not utter such words, but what you said earlier was exactly what I mean for you to understand." Wala pa ring bago sa tono, boses at emosyon nito. Blangko.

Napamaang si Mei, ibang klase talaga ang lalakeng 'to! "You're mean!"

"Talaga?"

"And I don't like mean people! Sorry, I will take the offer back." Inignora niya ang naging tanong nito at pinrangka ito sa nais niyang mangyari.

She was also bound to leave when... "I was just asking for some more time, and as long as I remember, hindi ko hiningi ang judgment mo." Doon siya napatahimik. Para g siya g tinanggalan ng dila saglit. Disabling her to fire back. "Do you even know me?"

Para naibsan ang pagkainis niya, iniwanan na niya ito at pumasok nalang. Kaysa mag patuloy na makipagtalo dito. That guy is unbelievable, he's worst. Siguro nga yun ang dahilan kung bakit magkagalit ito at ang pamilya. Kase napaka mean nito.

Timing rin sa pag pasok niya ay siyang paggising ni Irish mula sa pagkakaidlip. Bagay na tahimik niyang ipinagpasalamat dahil lumipat sila sa kuwarto.

"So, nag usap kayo ng pinsan ko?"

Mei rolled her eyes. "Oo, at ayoko sa isang tulad niya."

Irish is shock at her response. "Bakit naman? May nangyari bang hindi maganda?" Actually, Irish was awake earlier. She heard every details of their conversation. At mukha ngang hindi magkakasundo ang dalawa.

Thrilling, nice!
Siya itong nagtatago ng pilyang ngiti sa gulat niyang mukha.

"Masyado siyang seryoso, napaka mean niya. At panget siya kasama. Ayoko sa nga taong ang gusto mismo ang masusunod. Hindi ako maid na binabayaran niya noh!" Naiinis talaga siya sa sinabi nito kanina sa kanya. Ewan pero napipikon siya.