True Love Sweet Lies

Chapter 17 - unexpected proposal

I'm sorry for the jumble chapters. Ilang beses ko na siyang sinubokan na ayusin pero, hindi talaga siya nag wo-work. Ewan ko Kung bakit, pero, baka siguro epekto lang ng new update ng app. Sorry for the inconveniences.

-Miss A.

*A/N music on the media box*

Kasalukoyan silang naglalakad pauwi, nang may hiyawan silang narinig mula sa hindi kalayuan ng kanilang bahay. Na siyang sinabayan ng isang malakas na pagtugtog ng musika. Hula niya rin ay may nagba-banda. May parte rin sa baryo nila na dapit lang sa may dagat na ginawa nang concert area. Isa sa mga lugar na pinaglagyan at pinapasimunoan ng katuwaan. Minsan pero hindi madalas. Depende lang kung may nadadayong mga banda sa nayon nila.

"Naririnig mo ba yun?" Tanong niya kay Lucas. Medyo papalubog na rin ang araw at habang binabaybay ang dalampasigan ay tumutunghay ang napaka handang sunset. While, they are walking side by side. Hindi alam ni Mei kung bakit pa ito sumama sa kanya. Hindi niya rin natanong. Medyo nakampante na rin naman kasi siya kay Lucas.

Huminto siya sa paglalakad nang hindi namamalayan ni Lucas.

"Ang alin?" Tanong ni Lucas at napahinto na rin sa paglalakad mga tatlong hakbang ang distansya mula sa kinatatayuan pabalik. Nilingon niya ito habang nasa kanya pa rin ang handbag nito.

His hair was being blowned by the wind and as so his uniform continues to dance with the rhythm of the breeze. The same as hers, her long hair waves through the music of the calmness of the air. And so her uniform goes with the softness tones of the wind.

"What's the matter?" He asked as he keep his eyes intact with hers. Mei, can see his eyes clearly. If the air is calming, his eyes still feels so cold. And it's shivering down to her spine. She doesn't know why she's feeling something for him. And kung ano man iyon ay sigurado siyang hindi iyon maganda. Kaya habang maaga pa ay, kailangan niya itong magawan ng paraan. She doesn't want any distraction while she is reaching her dreams. Alam niya sa sarili niya na mahal niya ang pangarap niya. At hindi niya iyon maipagpapalit sa kahit na anumang bagay para mahinto siya sa pag abot ng kanyang pangarap.

Even so, she's just hoping that Lucas won't be the reason of her downfall. Ayaw niya iyon mangyari kaya, sana talaga ay walang motibo na gagawin sa kanya ni Lucas. Call her dirty minded pero, yun ang sinisigaw ng isip niya ngayon.

She's been keeping herself away from men. She meant, for putting some distance between her and the opposite sex. Men are dangerous. They won't bite but, they could make you miserable. They have this ability to make your stomach grow and left like was just lefting a dirty poop.

"Wala, wala naman..." umiling-iling siya saka naglakad muli. This time. She let herself walk by his side.

"Okay" tanging sagot ni Lucas at tahimik na naman silang naglakad. Habang palapit ng palapit ay palakas ng palakas ang tunog ng mga musika na hulma niya ay mula sa nagba-banda.

Nang malapit na sila sa bahay ni Mei ay unang tumigil si Mei, kailangan na niyang umuwi. "Akin na yung bag ko," aniya at inilahad ang kamay sa binata.

Naghihintay na ibigay nito ang bag niya at ilipat sa kamay niya. Walang ka emo-emosyon siyang tiningnan ni Lucas na siyang ikinakunot naman ng noo niya.

"Please give me my--" hindi niya matapos ang sasabihin nang hindi bagay ang inaasahan niya na lumapat sa kanyang kamay. Kundi kamay nito! Gulat na gulat pa rin siya habang paunti-unti siyang hinatak ni Lucas sa kung saan. Ni hindi niya alam kung ano ang e re-react niya. Masyado siyang nadala at feeling niya ay lumulutang na siya sa ere. Sabayan pa ng makabinging tenga na pagkalabog ng puso niya. Panay ang kalampag nito sa ilalim ng ribs niya. Parang gusto ng lumabas. Ni kahit siya ay hindi niya alam kung papaano pakalmahin ang sarili.