ရွင္ေနမင္းအတြက္ ပုံမွန္မိဘအိမ္ျပန္ေသာေန႕ကို ေရာက္လာသည္။ ဘယ္ေလာက္ပဲမအားလပ္ပါေစ တစ္ပတ္ႏွစ္ရက္ေလာက္ေတာ့ ေန႕လယ္စာစားခ်ိန္ေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ အိမ္ကိုမ်က္ႏွာျပနိုင္ေအာင္ သူသည္ အားထုတ္တတ္ၿမဲ။ ယေန႕အိမ္ျပန္သည့္အခ်ိန္တြင္ သူ႕ဆိုင္ကေန အေမႏွင့္အေဖႏွစ္ေယာက္လုံးႀကိဳက္ေသာ ပင္လယ္စာထမင္းေၾကာ္ကို ယူသြားလိုက္သည္။ ခ်ဥ္စပ္အရသာ ပုစြန္၊ ကင္းမြန္၊ ေရဘဝဲ၊ ျပည္ႀကီးငါး၊ ဂဏန္းသားအစုံပါေသာ ထမင္းေၾကာ္သည္ သူ႕ဆိုင္၏လူႀကိဳက္မ်ားဆုံး menuျဖစ္သည္။
အိမ္ထဲဝင္ဝင္ခ်င္းမွာပင္ ဧည့္ခန္းထဲမွာအေမႏွင့္စကားထိုင္ေျပာေနသည့္ ဧည့္သည္ေၾကာင့္ ရွင္ေနမင္း နင္သြားရသည္။ အန္တီေဒၚထားသူသူ ကိုျမင္လို႔နင္သြားရျခင္းေတာ့မဟုတ္ပါ။ သူ႕အေမ၏ ေနာက္ဆက္တြဲေျပာလာမည့္ စကားေတြေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
"မေတြ႕ရတာၾကာၿပီေနာ္အန္တီ"
"ဟုတ္ပါ့သားရယ္ မေတြ႕ရတာၾကာၿပီ သားေမြးေန႕ေတာင္မအားလို႔အန္တီမလာနိုင္ဘူး...သမီးေလးကလည္းမအားလို႔ေလ "
"ဟုတ္ကဲ့အန္တီရပါတယ္"
ရွင္ေနမင္းသည္ ေလာကြတ္ျပဳၿပီးတာႏွင့္မီးဖိုခန္းထဲဝင္ကာ ပါလာသည့္ထမင္းေၾကာ္ေတြကို ပန္းကန္ထဲလွယ္ထည့္လိုက္သည္။
အန္တီေဒၚထားသူသူက အေမ့၏ သူငယ္ခ်င္း၊ တစ္နည္းတစ္ဖုံဆိုရလွ်င္ အေမ့ နံပါတ္တစ္ခမည္းခမက္ေလာင္းပင္။
အန္တီ့မွာ ထားကလ်ာဆိုသည့္သမီးတစ္ေယာက္ရွိသည္။ ရွင္ေနမင္းႏွင့္ အတူတူ မႏၲေလးတကၠသိုလ္မွာ တက္ခဲ့သည့္ ေက်ာင္းေနဖက္္။ အခုဆို ထားကလ်ာသည္ ကထိကဆရာမပင္ျဖစ္ေနၿပီ။
အေမက အရင္ႏွစ္ေတြတည္းက ထားကလ်ာႏွင့္ေနရာခ်ထားေပးခ်င္သည့္ အရိပ္ေယာင္ေတြျပေသာ္လည္း ထိုစဥ္က ရွင္ေနမင္းမွာရည္းစားရွိတာေၾကာင့္ အေမကဆက္ၿပီးမတိုက္တြန္းေတာ့တာ။ အခုေတာ့ ရွင္ေနမင္းမ်က္ခုံးလႈပ္ေနရၿပီ။
အတန္ၾကာစကားေျပာၿပီး ဧည့္သည္ျပန္သြားသည္အခ်ိန္မွာ အေမကမီးဖိုခန္းထဲဝင္လာသည္။ ဟင္းပန္ကန္ေတြခင္းလို႔ သားအမိႏွစ္ေယာက္ေန႕လယ္စာ စားဖို႔ျပင္ၾကသည္။
YOU ARE READING
ချစ်ရေစက်
Romanceမြင်မြင်ချင်းအချစ်ဆိုတာ ရှေးရေစက်တို့အားကောင်းလွန်းလှ၍ စက္ကန့်ပိုင်းလေးအတွင်းမှာ ဖြစ်တည်လာသောအရာ... စိတ်နှလုံးတစ်ခုလုံးကို တစ်ခဏလေးအတွင်းပိုင်စိုးသွားနိုင်ပါသော နူးညံ့သိမ်မွေ့သည့် ရေစက်တစ်ခု..ဖြစ်သည်မို့
