ဒေါက်တာသက်ငြိမ်အေး နှင့် ရှင်နေမင်း
တို့၏ မင်္ဂလာဧည့်ခံပွဲ
ရှင်နေမင်းဘဝတစ်လျှောက်လုံးတွင် တစ်နေ့ ဘယ်သူနှင့်ဘယ်လိုပုံစံမျိုး လက်ထပ်မယ်ဆိုသည့် အတွေးလုံးဝမရှိခဲ့။ လက်ထပ်ချင်မိသည့်သူမရှိခဲ့တာဆို ပိုမှန်မည်။
ဒါပေမဲ့ ဒါတွေကသက်ငြိမ်အေးနှင့်မတွေ့ခင်အချိန်က။
ယခုတော့သူသည် လက်ထပ်ခြင်းဆိုတဲ့အရာကို စိတ်ကူးယဥ်တတ်လာတယ်။ မျှော်လင့်စောင့်စားတတ်လာတယ်။
သူတို့သည် လက်ထပ်ပွဲမတိုင်ခင်
မင်္ဂလာဦးဆွမ်းကျွေးပွဲ အရင်လုပ်ကြသည်။ ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာပဲ ရှင်နေမင်းတို့မိသားစုနှင့်အမျိုးတွေရယ် အလွန်ရင်းနှီးသောအသိမိတ်ဆွေအနည်းငယ်ကိုသာ ဖိတ်ပြီး ဆွမ်းကပ်တရားနာကြခြင်းပင်။နေ့လယ်ပိုင်း မိဘမဲ့ကျောင်းနှင့်ဘိုးဘွားရိပ်သာကိုပါ နှစ်ယောက်တည်းသွားလှူဖြစ်တာမို့ တိတိပပ မင်္ဂလာပွဲရယ်လို့မခံစားရဘဲ နှစ်ယောက်အတူအလှူလုပ်လို့ပဲ ခံစားရတာ။
ဘိုးဘွားရိပ်သာအတွက် တရုတ်စံကားပန်းပင်များစိုက်ပြီးလှူခဲ့သေးသည်။
"ဖြစ်နိုင်ရင် အစ်ကို့အတွက်
တစ်လောကလုံး တရုတ်စံကားပင်တွေနဲ့ပြည့်နေအောင် လုပ်ပေးချင်တာ"
ဟုဆိုတော့ သက်ငြိမ်အေးက သဘောတကျပြုံးပါ၏။ ထို့နောက် ရှင်နေမင်းပါးပေါ် အနမ်းတစ်ခု ရောက်လာသည်။
"ကိုယ်ကအဲလောက်ထိ လောဘမကြီးဘူး...ဒီကမ္ဘာမှာ မင်းရှိရင်ရပြီ"
သုံးဆယ်ကျော်ယောက်ျားတစ်ယောက်က အမှန်ကို စကားတတ်လွန်းတယ်။ ဒီလိုစကားတွေကြားရချိန်ဆို သူ့မှာဒူးတွေညွတ်ခွေမတတ် ပြိုလဲရတာပဲ။
သူနှင့်သက်ငြိမ်အေး၏ မင်္ဂလာပွဲနေ့က ဖေဖော်ဝါရီ ၂၆ ရက်နေ့ဖြစ်သည်။ သေချာအစီအစဥ်တကျဖြစ်စေရန် wedding အခမ်းနားတွေစီစဥ်ပေးသော
အေဂျင်စီကို အပ်ထားတယ်ဆိုပေမဲ့ သူတို့ကိုယ်တိုင်လည်း လုပ်စရာတွေများပြားသည်။
ဖိတ်စာအရောင်ရွေးချယ်ခြင်းလိုမျိုး အသေးစိတ်ကအစ ဂရုတစိုက်ပြင်ဆင်ရတာကိုက ပျော်စရာအတိပင်။ ဖိတ်စာကတ်ကို ဇာဖဲကြိုးအဖြူရောင်ဖြင့်ပတ်ပြီး ထိုအပေါ်မှာတော့ အဝတ်စနှင့်ပြုလုပ်ထားသော တရုတ်စံကားပန်းတစ်ပွင့်ဖြင့် အလှဆင်ထားသည်။
Thet Nyain Aye and Shin Nay Min
ဟု ရေးထိုးထားသောဖိတ်စာမျက်နှာပြင်ကို ကြည့်ရသည့်ပျော်ရွှင်မှုကို ဘာနှင့်
နှိုင်းပြရမည်မသိ။
JE LEEST
ချစ်ရေစက်
Romantiekမြင်မြင်ချင်းအချစ်ဆိုတာ ရှေးရေစက်တို့အားကောင်းလွန်းလှ၍ စက္ကန့်ပိုင်းလေးအတွင်းမှာ ဖြစ်တည်လာသောအရာ... စိတ်နှလုံးတစ်ခုလုံးကို တစ်ခဏလေးအတွင်းပိုင်စိုးသွားနိုင်ပါသော နူးညံ့သိမ်မွေ့သည့် ရေစက်တစ်ခု..ဖြစ်သည်မို့
