Sadece güzel bir kolyeydi. Hepsi bu.
Ne var ki, onu bulduğu ilk andan itibaren, tüm dünyasının alt üst olacağını, kendisinden itinayla saklanan bütün sırların teker teker onu boğmaya geleceğini, nereden bilebilirdi ki?
"İntikamımızı alacağım."
"G...
Beyaz kirpikler hafif bir titreyişle açıldığında, gözlerine yansıyan sahne görülmeye değerdi.
Rona yüzünün hemen yanında mışıl mışıl uyurken her daim alayla çatık olan kaşları gevşemişti. Hatta dudakları mahmurca biraz aralıktı ve genelde sert görünen imajını oldukça şirin ve masum gösteriyordu. Hala dış görünüşünü değiştirmediğinden sivri iblis kulaklarındaki küpeler ışıl ışıl parlıyordu. Ancak o ateşli geceden sonra çırılçıplak uyuya kalmalarına rağmen şu anda üzerinde siyah bir içlik vardı.
Alkım onun tarafından uyanır uyanmaz büyülenmeyi beklemiyordu. Bir süre sükunet içinde uyuyuşunu izledi. Evvelki akşam yaşananlar tatlı bir rüya gibi hatrına geldiğinde, içindeki kelebekler kanat çırpmaya başlayarak tuhaf, hoş bir his vermişti ona. Çok geçmeden o gür ve uzun kirpikli gözler yavaşça, sanki izlendiğini algılayıp bilinçli olarak ayılmış gibi yavaşça açıldı. Ve doğrudan Alkım'a bakarken kahverengi irisleri dalga dalga kızıla boyandı. Nazik bir gülümseme aldı kıvırcık saçlının çehresini.
O gülümsediğinde kim somurtabilirdi ki? Alkım da simasını yumuşatmaya mani olamamış, bir tutam kıvırcık saçı kulağının arkasına saklarken, "Günaydın Rona bey." demişti hafif bir sesle. Konuşmaya çalıştığında dün gece zorlanan sesinin hala çatallı bir vaziyette olduğunu fark etmiş, gülse mi ağlasa mı bilememişti.
Rona onun belini sarmalamak için kollarını uzatıp kendine çekmişti. Alnından yumuşakça öptükten sonra, "Günaydın Alkım bey. Ne vakittir beni dikizliyordun bakalım?" demişti şakalaşır bir sesle. Alkım sahte bir hayal kırıklığıyla iç çekti. "Çok olmadı, hemen uyandın zira. İzlendiğini bile anlayacak kadar tetikte bir uyku... Seni yiyeceğimden falan mı korkarsın?" Diye karşılık verdi. Rona ona anlamlı bir yüzle bakıp gülümsedi. "Kanımca yenmekten korkacak olan ben değilim, hm?" Alkım buna kaşlarını alayla kaldırarak cevap verdi. "Sence korkar gibi bir halim var mı?"
Rona kıkırdamış, yatakta doğrulup, bir anda onun üzerine çıkıp ellerini başının iki yanında yastığa dayayarak tepeden izlemişti. Kan kızıl gözleri kurnazca kısıldı, dudaklar haylazca kıvrıldı. Aşağıdaki beyaz saçlı pek etkilenmemiş gibi kaşlarını kaldırmıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Rona başını eğip ona sıcağı sıcağına bir sabah öpücüğü verdiğinde yüreği sıcak suya atılmış gibi erimişti.
Öpüşmek iyiydi lakin yanlışlıkla bir şeylere teşvik ediyordu. Alkım onun her zaman üstün bir tavırla kendisini yönlendirmesine seyirci kalamazdı. Tam arsız hergele elini usulca battaniyenin altına soktuğu vakit, çevikçe o eli yakalayıp atik bir hamleyle çevirmiş ve Rona'yı yatakta yana düşmeye zorlayıp üzerine çıkmıştı. Şimdi baskı yönü değişmişti lakin altındaki şeytan hiç de baskı altında gibi görünmüyordu. Yalnızca bu karşı koyuştan keyif almışça sırıtmıştı, ve Alkım'ın onun üzerinde hakimiyet kurabileceğine pek ihtimal vermiyormuş gibi rahattı. Onu böyle basitçe yatağa bastırması bile aslında bizzat izin vermesiyle olmuş gibi görünüyordu.
