Shoot Me | Hyunlix ✓

2.5

∞

Şu an başınızı sokabileceğiniz bir çatınız varsa eğer bu hayatta biraz olsun şanslısınız demektir. Çünkü hiç kimse sokaklarda sabahlamayı ya da sıcacık evinde güzel bir uyku çeken insanlara özenmeyi hak etmez.

Ailesini hiç hatırlamayan ve hep orada burada büyüyüp giden Jisung ise bu konuda bir sıfır geriden başlamıştı. Asla belirli bir evi olmamıştı. Kimi zaman çalıştığı yerde gizlice kalmış, kimi zaman bir yer bulamadığı için aylak aylak gezmişti sabaha kadar. Sonrasında bu iyi niyeti ile daha fazla yapamayacağını fark edip değişmişti.

Etraftan araştırıp evinden uzun süre giden kişilerin evinde kalmaya başladı. Gizlice eve giriyor ve kısa bir süre de olsa bu rahat bir dönem geçirmesine sebep oluyordu. Ayriyeten sürekli farklı işlerde çalışıp bir şekilde geçimini sağlıyordu da. Çoğu insana anlatsa kötü birine dönüştüğünü söylerdi ama Jisung bunları sadece başını sokabileceği bir yer ve yiyecek bir şeyler bulmak için yapmıştı.

Birkaç ay öncesinde yerleştiği bu ev ise açık ara en uzun süre kaldığı yerdi. Daha önce hiç kimseye yakalanmamış olsa da Minho'nun o gün kendisini görmesi çok korkutmuştu Jisung'u. Zaten ufak tefek şeyler ile sicil kaydı doluydu ve bir şeyin daha eklenmesini istememişti ama buna rağmen Minho ona evde kalması için izin vermişti resmen.

Aslında büyük olanın onu birkaç gün içinde evden atar gibi düşünmüştü ama tuhaf bir şekilde aylardır bu evde misafir odasında kalıyordu. Hatta Minho'dan kaçırdığı kıyafetlerle kendine özel bir dolabı bile vardı.

Her ne kadar Minho soğuk davranıyor olsa da onu az çok çözdüğü için hiç sorun etmemişti. Hayatında ilk defa böylesine iyi bir yaşamı olduğu için mutluydu da ve bunun bozulmaması için elinden gelen her şeyi yapabilirdi.

Büyüğünün evde olmadığını fırsat bilerek üzerine bir hırka geçirip çıktı evden. Zaten Minho'nun çok eve uğradığı olmuyordu, ki uğradığında da sürekli tartışıyorlardı. Büyük olan, evin düzenini bozduğundan bahsedip kızıyordu ona ama akşam hepsini bir kenara bırakıp birlikte yemek yiyorlardı.

Öyle ki önceki günlerden birinde eğer Hyunjin'den bir arama gelmemiş olsaydı Minho'nun kucağında oturuyorken gayet kendilerini aşmış olacaklardı. Yani kısaca tuhaf bir ilişkileri vardı ama bu Jisung'un hoşuna gidiyordu.

Üzerinde Minho'nun çok sevdiğini bildiği gri hırkası vardı ve tesadüf ki Jisung da çok sevmişti bu hırkayı. Bu yüzden de ilk işi bunu büyüğünün dolabından çalıp kendi üstüne giymek olmuştu.

Birkaç gündür evin hemen yanındaki garaj dikkatini çekiyordu ve bugün buraya girme konusunda kararlıydı oldukça. Daha önce girmeyi denemişti ama büyük kapısının bir kilidi olduğunu fark ettiğinde başaramamıştı. Şimdi ise anahtar parmaklarının arasında duruyordu.

Onu sabah Minho çıkmadan önce duştayken ceplerini karıştırıp almıştı ve bundan hiç de pişman değildi.

Elindeki ufak bir kedi figürünün olduğu anahtatlığa bakarken gülerek başını salladı ve garaj kapısının önünde durdu. "Kedi seven bir insan nasıl bana bu kadar nefret besleyebiliyor anlamıyorum."

Zemine yakın olduğu içi yere çöküp kilidi açarken sonunda haftalardır merak ettiği yer gözlerinin önündeydi. Gözlerindeki parıltılar eşliğinde içeriye bakındı hızlıca. Uzun zamandır kullanılmadığı belli olan bir arazi arabası vardı sadece. Içeri adım atıp arabanın toz olmuş kaputuna parmağını değdirdi. "Evini dağıtıyorum diye kızıyorsun ama bu araba biraz daha böyle durursa yeni bir rengi olacak."