İyi okumalar🍂
Ezâ'dan...
Yemekten sonra oturma odasına geçmiş ve kahve içiyorduk. Ben, Ezrâ ve Aden bir koltukta, Aren ve Pamir bir koltukta, İpek Hanım ve Giray bir koltukta, Serkan Bey ve Yaman'da tekli koltuklarda oturuyorduk. Serkan Bey boğazını temizleyince ona döndük.
"Ezâ kızım, eğer sende kabul edersen soyadını Demirel olarak değiştirmek istiyorum." artık Sezgin'lerin kızı değildim, hiç bir zaman olmamıştım gerçi.
"Olur Serkan Bey." dedim.
Ezâ Demirel.
"Ay abi seni çok özledim." Aden'in konuşmasıyla, ona döndüm. Oturduğu yerden Ezrâ'nın beline sarılmış ve başını göğsüne koymuştu.
Gözlerim kısılırken sinirle geriye yaslandım. Kendine gel Ezâ. Bu sırada telefonum çalmıştı. Ne zaman sustu ki. Seren.
"Efendim." dedim sakin kalmaya çalışarak.
"Ezâ Hanım, az önce Dubai'de ki şirketten aradılar, genel müdür ölmüş. Kalp krizi."
"Tamam. Burda ki işleri yoluna soktuktan sonra gideriz. 3 gün sonraya uçak bileti al."
"Anlaşıldı Ezâ Hanım." dedi ve kapattı Seren. Bir Dubai eksikti.
"Nereye gidiyorsun kızım?" dedi İpek Hanım.
"Dubai'de ki şirkette bir sorun çıkmış, oraya gideceğim." dedim.
"Tek mi gideceksin?" dedi Serkan Bey.
"Seren'le gideceğiz." dedim. Sorgulanmak hoşuma gitmiyordu.
"Aa abi sen bilmiyorsun. Seren abla, Ezâ'nın asistanı." Ezrâ sadece başını sallamıştı. Aden niye bu kadar yapışmıştı.
"Bir sıkıntı mı var Ezâ? Gergin görünüyorsun." dedi Yaman. Gözlerini kısmış beni inceliyordu.
"Seni ilgilendirdiğini zannetmiyorum Yaman." dedim ve ayağa kalktım.
"Ben yatıyorum. İyi geceler." iyi geceler dememle Ezrâ'da ayağa kalkmıştı.
"Ben de yatıyorum. İyi geceler." demiş ve peşime takılmıştı.
"Dubai'ye ben de gelebilir miyim?" Ezrâ'nın sesiyle oldukça şaşırmıştım. Çok tatlı sormuştu. İstemsizce gülümsedim ve arkamı döndüm.
"Neden?"
"Seninle daha fazla vakit geçirmek istiyorum." dedi ve omuzlarını silkti. Gülümsemem büyümüştü.
"Peki, Gelebilirsin." cümlemle o da gülümsemişti. Bana doğru gelip kollarını belime sarmış ve başını boynuma gömmüştü. Ben de kollarımı boynuna dolamıştım. Daha birkaç saat önce tanışmamıza rağmen yıllardır tanışıyormuş gibiydik.
Yavaşça benden ayrılırken saçlarımdan öpmüş ve çekilmişti.
"İyi geceler." dedi. Başımı yavaşça salladım ve merdivenlerin sonunda ki odama girdim. Derin bir nefes verirken gülümsüyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Anemoia
Teen FictionKabul etmek istemiyordum. Ben yıllardır tek başımaydım. Bundan sonra bir aileyle yapamazdım. Fakat içimdeki bu hisse bir türlü anlam veremiyordum. Yüzüme beklentiyle bakıyordu İpek Hanım. Peki benim cevabım neydi?