İyi okumalar🍂
6 ay sonra...
Ezâ Demirel...
"Aynen, ebenin nikahı."
"Pamir düzgün konuş!"
"Anne bi dur şu an, bayılacağım şimdi zaten! Yaman bir şey yap!"
"Olmaz." dedi Yaman abim.
"Yalnız sana sormamıştım Yaman abi, Serkan amcaya sordum." ded Barış.
"Ben bunu döverim." ayağa kalkmaya çalışan Yaman'ı Giray tuttu.
"Yaman, sus ve otur yerine." dedi ciddiyetle babam. Aşırı gergindim.
Bu gerginliğin sebebi ise, Barış'la nişanlanmaya karar vermemiz olmuştu. Barış ve ben hariç herkes oturuyordu. Ve evet, Barış dört ay önce yürümeye başlamıştı. Şu an da gayet iyidi.
"Siz emin misiniz?" ded babam tekrar ciddiyetle.
"Eminiz, uzatmanın bir alemi yok." dedi Barış. Onu uzun zaman sonra ilk defa bu kadar ciddi görüyordum.
"Aynen." diye katıldım Barış'a. Abimler kalp krizi geçirecek gibi görünüyorlardı.
"Ezâ, asi bombam. Sen yapamazsın bu sarı çiyanla! Siktir! Yaman, Giray düşünsenize Ezâ bu sarı çiyanla evlenip gidiyor. Bana bir şeyler oluyor." dedi Pamir elini alnına götürürken.
"O şom ağzını kapat!" dedi Giray abim. Şu an hiçte medeni değildi.
"Madem karar verdiniz, yaparız nişanı." dedi babam. Ben rahatlarken, abimler dehşetle babama döndüler.
"Baba! Saçmalama, Ezâ daha çocuk!" dedi Yaman. Abart!
"24 yaşındayım abi!"
"Bebeğim bak genceciksin. Daha ben evlenmedim lan! Sana ne oluyor? Gel bak dünya turuna çıkalım?" Yaman abim git gide saçmalarken Barış konuştu.
"Teşekkür ederiz Serkan amca." Yaman abimin gözü anında Barış'a kayarken, Barış'da ciddiyetle ona bakıyordu.
"Bana bak sarı çiyan, vazgeç hemen! Benim kardeşim evlenecek son insan lan, ne yaptın kıza!?" fesat yanım konuşurken Pamir'in gözleri açıldı. Kime çektiğim belli olmuştu.
"Lan yoksa bu acelenizin sebebi?" abimlerin gözleri açılırken konuştum.
"Saçmalama!" dedim kaşlarım çatılırken.
"Pamir seni buraya gömerim, kalp krizi geçirtme bana." dedi Yaman abim.
"Ayy Ezâ! Nişan için hazırlıklara hemen başlarız." annem konuştuğunda herkes ona baktı. O ise elindeki tabletten bir şeyler bakıyordu. Ve elbise olduğuna emindim.
"Çok erken değil mi?" dedi mırıldanarak Giray abim. Ona döndüğümde düşünceyle yüzüme bakıyordu.
"Niye erken olsun ki? Birbirimizi seviyoruz ve fazla uzatmadan-"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Anemoia
Teen FictionKabul etmek istemiyordum. Ben yıllardır tek başımaydım. Bundan sonra bir aileyle yapamazdım. Fakat içimdeki bu hisse bir türlü anlam veremiyordum. Yüzüme beklentiyle bakıyordu İpek Hanım. Peki benim cevabım neydi?
