Kabul etmek istemiyordum. Ben yıllardır tek başımaydım. Bundan sonra bir aileyle yapamazdım. Fakat içimdeki bu hisse bir türlü anlam veremiyordum. Yüzüme beklentiyle bakıyordu İpek Hanım.
Peki benim cevabım neydi?
"Sorma abla, senin bu sevgilin tehdit ediyor beni. Enişte demezsen saçlarını keserim gece diyor."
"Barış!" dedim sitemle. Barış ise beni takmayarak müzik açıyordu. Başımı iki yana salladım.
Geldiğimizde derin bir nefes verdim. Davetleri sevmiyordum. Üstüne bugün birde doğum günümdü.
Arabadan indiğimizde, ne kadar itiraz etsem de Barış'ın sandalyesini Burak sürmüştü. Ben de yanlarında içeriye yürümüştüm. Daha kimse gelmemişti. Yarım saat sonra salon dolmaya başlardı.
"Kasma kendini güzelim." dedi Ezrâ elini belime koyarak.
"Gerginim." diye mırıldandım.
"Çıkışta masaja gideriz, şu an gidersek annem bizi masaj salonuna gömer." ister istemez güldüm. Bu sırada organizasyon şefi yanımıza geldi.
"Hoşgeldiniz Ezâ Hanım."
"Hoşbulduk, her şey yolunda mı?"
"Her şey istediğiniz gibi Ezâ Hanım, kuşkunuz olmasın." başımı salladım. Bu gecenin bir an önce bitmesini istiyordum.
•••
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
