İyi okumalar🍂
Ezâ Demirel...
"Saçmalama Yaman." dedim. Barış'ı tabii ki de çağırmayacaktım.
"Neresi saçma? Arkadaşınla tanışmak istiyorum sadece." dedi ifadesini bozmadan.
"Yaman, karışma sen." dedi babam. Yaman'a göz kırpıp geri yaslandım. O ise sinirlenmiş gibi duruyordu.
"Tüh, benim takım kaldı." dedi Aren gülerek. Ona göz devirdiğimde Pamir annemin ayağındaki topuklu ayakkabıyı çıkartıp Aren'e fırlatmıştı.
"Pamir! Ne yapıyorsun? Aren, minik kuşum iyi misin?" dedi annem merakla.
"Aren, minik kuşum." dedim dalga geçercesine.
"Yatıyorum, iyi geceler." dedi ve salondan çıktı Yaman.
"Trip mi atıyor bu?" dedi Giray abim gülerek.
"Yazık." dedi Pamir'de gülerek.
"Asi bombam, sana güzel bir meyve suyu yapacağım şimdi bayılacaksın." dedi ve alnımı öpüp mutfağa geçti Pamir abim.
"Abi! Banada yap!" diye bağırdı Ezrâ.
"İşine gelince mi abin oldum köpek!" diye seslendi Pamir abim.
"En best abimsin!"
"Aferin, Adam ol!" diye seslendi yine Pamir abim.
"Şuna yalakalık yapıyorum ya içim acıyor." dedi yüzünü buruşturup Ezrâ.
"Deme öyle." dedim Ezrâ'ya bakarken. Ardından ayaklandım ve mutfağa geçtim. Pamir sessizce meyve suyu hazırlıyordu.
Sessizce yaklaştım ve arkadan beline sarıldım. İrkilip başını çevirince benim olduğumu gördü. Kaşları şaşkınlıkla kalkarken gülümsedi.
"Bir şey mi oldu asi bombam." dedi eğilip yanağımı sertçe öperken.
İyice sevgi yumağı oldun Ezâ.
"Bir şey olmadı, Ezrâ sana yalakalık yapıyor. Ona meyve suyu yapma bence." dedim şikayetçi bir çocuk edasıyla.
"Olsun." dedi omuz silkerek. Onun bu hâliyle gözlerim doldu. Regl günüm yaklaşmıştı sanırım. Yoksa böyle duygusallıklar benlik değildi.
"Niye gözlerin doldu?" dedi Pamir abim.
"Merak etme Ezrâ'nın olmasa bile benim best abim sensin." dedim başımı göğsüne yaslarken.
"Ağlatacaksın beni salak." dedi burnunu çekerken.
"Ben üstümü değiştirip geliyorum." dedim ondan ayrılırken. Başını sallayıp saçlarımı öpüp işine döndü.
Mutfaktan çıkıp odama geçtim. Üstüme pijamalarımı giyip makyajımı sildim. Ardından tekrar aşağıya indim.
"Gel bakalım asi bombam." dedi Pamir abim. Gidip yanına oturdum, ardınan sehpanın üstünde ki meyve suyunu alıp bana verdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Anemoia
Teen FictionKabul etmek istemiyordum. Ben yıllardır tek başımaydım. Bundan sonra bir aileyle yapamazdım. Fakat içimdeki bu hisse bir türlü anlam veremiyordum. Yüzüme beklentiyle bakıyordu İpek Hanım. Peki benim cevabım neydi?
