Anemoia

33.Bölüm

İyi okumalar🍂

Ezâ Demirel...

Pamir abimin gitmesiyle hepimiz endişelenmiştik.

"Ne oldu, niye gitti abim?" dedi anlam veremeyerek Aden.

"Son birkaç gündür değişik davranıyor." dedi Giray abim. Kaşları çatılmıştı.

"Ben de fark ettim." diyerek katıldım abime. Barış ve Burak odalarına çekilmişlerdi.

"Arasak mı?" dedi Aren. Başımı salladım.

"Arıyorum." dedim ve arayıp beklemeye başladım. Biraz bekledikten sonra yüzüm düşerek kapatacağım sırada açıldı.

"Geliyorum." dedi ve kapattı. Tek kelimesiyle yüzüme sert bir tokat yemiş gibi hissetmiştim. Sesi o kadar soğuk ve duygusuzdu ki, Pamir abimin konuştuğundan şüphe ettim.

Sessiz geçen yarım saatin sonunda kapı açıldı. Hepimiz oturmaya devam ettik. Onun konuşmasını bekleyecektik.

Yavaş yavaş salona girdi. Gözleri kızarmıştı. Anında titrerken yutkunmuştum. Kendini tekli koltuğa atıp, rahat bir şekilde oturdu. Gözlerini hepimizin üstünde dolaştırdı. Konuşmaya başladı.

"Bir haftadır, midem yanıyor ve bulanıyordu. Ara ara yediklerimi kusuyordum. Bu sabahta restoranda yine midem bulandı." durdu ve elini saçlarına atıp katıştırdı. Sonra devam etti.

"Elimi yüzümü yıkamak için lavaboya gittim. Midem daha çok bulanınca kustum. Fakat kustuğum şeyin kan olduğunu görünce ne yapacağımı bilemedim. Panik oldum. Çıktım restorandan. Arkadaşımın çalıştığı hastaneye gidip kan verdim tahlil için. Sonuçlar geldi." durdu ve tekrar hepimizin üstünde gezdi gözleri.

Onu, korku ve telaşla dinliyordum. Boğazım kurumuş sonunu bekliyordum.

"Mide kanseriymişim, 3. Evre." elim ağzıma giderken hepimiz şoktaydık.

(Ben de bimde. Ağğ iğrenç biliyorum okumaya devaamm.)

Hiçbirimiz konuşamıyorduk. Ne diyeceğimi bilemiyordum, sanki konuşmayı unutmuştum. Pamir abimin çalan telefonuyla sessizliğimiz bölündü.

Abim ekrana bakıp derin bir nefes verdi ardından telefonu açtı.

"Biliyorum Livan, attılar sonuçları." dedi dalgınca. Biraz sonra kaşları çatıldı.

"Ne bağırıyorsun amına koyayım? Götünde, içi asit dolu şırınga mı patladı?" karşı tarafı dinledikten sonra ağzı açıldı. Bir anda ayağa kalkıp bağırdı.

"Sizin hepiminizi toptan sikerim Livan! Ne diyorsun lan!?" elleri saçına gitti ve dudaklarını ısırdı.

"O hastaneyi götünüze sokmazsam ben de Pamir değilim! Koyduğumun yavşağı, yarın hastaneyi basacağım lan! Götünde asit dolu şırınga patlatacağım!" telefonu kapatıp havaya attı, ardından ayağıyla telefona vurdu.

Pamir...

"Pamir ne oluyor?" dedi karman çorman bir ifadeyle Yaman abim.