Anemoia

26.Bölüm

iyi okumalar🍂

Barış Aysan...

Eve geldiğimde, Burak karşıladı beni.

"Abi, hoşgeldin." dedi gülümseyerek.

"Hoşbuldum." dedim tebessümle. Tekerlekli sandalyemin arkasına geçip, salona sürdü.

"Nasılsın, daha iyi misin?" dedi beni koltuğa oturturken. Başımı salladım.

"İyiyim."

"Şirkete gidecek misin?" derin bir nefes aldım ve başımı olumsuz anlamda salladım.

"İstersen be-"

"Hayır Burak. Şirketle ilgilenmeyeceksin, okulunu okuyup istediğin mesleği eline alacaksın." ben yapamadım, sen yap kardeşim.

"Tamam abi, ama kendine çok yükleniyorsun görüyorum. Erken yaşlanırsın Ezâ abla bırakır seni." son cümlesini sırıtarak söylemişti.

"Boşu kes. Eee senin iş ne oldu?"

"Ne işi?" dedi.

"Oğlum, sen dedin ya Aden'den hoşlanıyorum açılacağım."

"Hee, yok ya. Söylemedim." dedi omuz silkerek.

"Niye?"

"Utanıyorum." göz devirdim. Bu çocuk kime çekti.

Dedi, Ezâ'ya sarıldıktan sonra utançtan ölen kişi.

"Abicim, salak mısın? Git söyle işte!"

"Söylerim bir ara." tekrar göz devirdim.

"Ne yapıyorsan yap."

•••

Ezâ Demirel...

"Neyse sonra; Berk'le, Emre'yi bir dövdüler. Zor aldık ellerinden. Ama iyi oldu piçlere, hak ettiler." dedi Pamir abim elinde ki cipsi ağzına atarken.

"Çocuk gibisiniz." dedi Yaman göz devirirken.

Salonda hep beraber oturup sohbet ediyorduk.

"Aşkım ya," dedi Aden kahka atarken. Herkesin sesi anında kesilirken, Aden'e dönmüştük.

"Aşkım ya, mı!?" dedi Aren gözlerini açarken. Aden ona göz devirdi.

"Çisem, ben seni sonra ararım canım. Görüşürüz." dedi ve kapattı.

"Çisem mi?" dedi Aren.

"Evet Çisem." dedi Aden.

"Ne oluyor, size ne? Kime isterse aşkım der." dedim.

"Ezâ-"

"Ezrâ, sen de bana aşkım diyorsun?" Pamir anında kahka atarken, Aren'de gülmüştü.

"Bir daha demeyeceğim." dedi Ezrâ, küsmüş çocuklar gibi.

"Barış nasıl?" dedi Giray abim.