iyi okumalar🍂
Ezâ Demirel...
"Oha, Abla çok güzel bu! Barış abi bayılacak!" dedi Aden.
"Güzel olmuş değil mi?" dedim gülümseyerek.
"Harika olmuş." gülümsedim ve kutuyu kapattım. Barış için bir hediyeydi.
"Hadi aşağıya inelim, abimler gelmişlerdir." dedim. Aden başını salladı. Odamdan çıkıp aşağıya indik. Tahmin ettiğim gibi abimler gelmişti.
"Boş konuşma Pamir." dedi Ezrâ. Bu hani artık abi diyecekti.
"Ezrâ, siktiğimin beyni almıyor mu lan!? Abi diyeceksin bana!" dedi Pamir abim. Yine mi bu konu.
"Demeyeceğim amına koyayım! Üç yaş var aramızda, gerek yok." dedi Ezrâ.
"Giray'a niye abi diyorsun!?" dedi Pamir abim.
"Aramızda daha fazla yaş var onunla. Ayrıca az önce sen de abine, abi demedin?"
"Şu an demedim, normalde diyorum! Ayrıca abi de lan!" Pamir abim buna çok fazla takmıştı.
"Ezrâ, Pamir'e abi de. Büyüğün o senin, abin." dedi annem. Aden çoktan geçip, Aren'in yanına oturmuştu.
"Sizce de fazla uzamadı mı?" dedim Ezrâ'nın yanına otururken.
"Sen karışma Ezâ." dedi Pamir abim. Gergin gözüküyordu, Ezrâ ise oldukça rahattı.
"Yoo karışır." dedi Ezrâ.
"Ezrâ, uzatma sende abi de işte." dedi Giray abim. Ezrâ gözlerini devirdi ve yanağımdan öpüp ayağa kalktı.
"Odamdayım ben. İşim var, yemek hazır olunca çağırırsınız." dedi ve gitti. Pamir abim kaşlarını kaldırdı ve sinirle anneme döndü.
"Bir şey desene ya! Zaten anca onları koru!" dedi hafifçe bağırarak.
"O sesini hemen alçalt, karşında arkadaşın yok Pamir." dedi annem.
"Devam edin." dedi ve sinirle çıktı salondan. Birkaç saniye sonra dış kapının sesi duyuldu. Nereye gitmişti?
"Nereye gitti bu şimdi?" dedi Yaman abim telefonunu alıp Pamir abimi ararken. Telefon çaldı, çaldı. Pamir abim meşgule attı.
"Lan meşgule attı beni pezevenk!" dedi çatık kaşlarla Yaman.
"Gelir birazdan, hava almaya çıkmıştır." dedi Giray abim.
•••
Pamir Demirel...
Sinirle evden çıktım. Bu Ezrâ, bu aralar çok sinirimi bozuyordu. Ellerimi deri ceketimin cebine koyup sertçe yürümeye başladım. Telefonum çalınca, kim olduğuna bakmadan meşgule attım.
"Amına koyduğumun piçi!" diye söylendim. Sahil kenarına geldiğimde fazla yürüdüğümü fark ettim. Biraz duraksadım. Kolumdaki saate baktığımda yarım saattir yürüdüğümü fark ettim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Anemoia
Teen FictionKabul etmek istemiyordum. Ben yıllardır tek başımaydım. Bundan sonra bir aileyle yapamazdım. Fakat içimdeki bu hisse bir türlü anlam veremiyordum. Yüzüme beklentiyle bakıyordu İpek Hanım. Peki benim cevabım neydi?