ADINI SEN KOY (TÖRE)

~54.Bölüm~

Merhaba Canlarım ❤️

Oylar ve yorumlar nedense  çok az, hayalet okurlarım var oy ve yorum yapmayan ama bu benim için kötü:(

Oy ve yorumlarınızı görmek istiyorum hikaye böyle giderse okunmicak gibi bende oy almazsaa final yapicam  gibi , bölümleri geç atıyorum oy ve yorumlarınızı beklediğim için.

Rica ediyorum emeğe saygı için yorum ve oy verin 🥺

....

Sabahın esen soğuk rüzgarıyla gözlerimi güne açtım.Ömer bir yanimda derin bir uykudaydı. Guruldayan karnımdan çıkan sesle yerimde oturur hale geldim.Karnımdan öyle bir ses çıkmıştı ki  Ömer'i uyandırabilirdi. Üzerimde çokta kalın  olmayan yorganı itip yerimden kalktım. Bu hareketimle Ömer yerinde dönmüştü. Uyanıcak diye düşünürken  tekrardan uykusuna daldı.  Hızlı ve dikkatli olarak yerimden kalkıp banyoya girdim. Elimi yüzümü yıkayıp kendime geldim. Karnımdan bir kez daha gelen guruldamayla  dudağımı büzdüm.

Zehra: Çok açım ya.

Banyodan çıkıp odaya  geçtim .Ömer  hala uyuyordu. Saatin kaç olduğuna bilmediğim için telefonumu bulmak adına odanın içerisini gözledim. Nerede olduğunu bilmediğim için ve duvarda saat olmayınca komidinin üzerinde duran Ömer'in telefonuna yöneldim. Telefonun
yandan tuşuna basıp ekranı açtım. Gördüğümle şaşırmıştım. Tuşuna basınca zaten kilidi olmadığından direk ana ekran açılmıştı. Ekranda benim gelinlikli gülümsediğim resmim vardı. Hızla erkanı geri kapattım. Bu kadar çok mu seviyordu ve ben bu sevgiyi hatırlamıyordum. Burukça Ömer'e baktım. Huzurla uyuyordu.

Kim bilir günlerce ne çekmişti ki yorulmuştu.
Varlığını unutturmayan açlığımla  kendimi toparladım. Giysi odasına gidip  rahat kıyafetler giydim . Vakit kaybetmeden odadan çıktım aklıma gelenle kapının önünde kaldım.

Zehra: Ee ben saate bakmadım.

Akıl mı kalmıştı ki. Tekrardan içeri girip Ömer'e rahatsızlık vermemek için merdivenlere adımladım. Konağın sesiz olmasıyla saatin erken olduğuna kanaat getirdim. İndiğim uzun merdivenler sonucu kocaman salona gelebildim .Salona kısaca göz gezdirip  mutfağa yöneldim. Mutfağın yerini dün odaya çıkarken öğrenmiştim. Mutfağında boş olmasıyla çalışanlarında kalkmadığı belliydi. Çok erken kalkmış olabilirdim.  Mutfakta kocaman iki kapaklı buz dolabına yöneldim. Açıp içine bakınca doluluğu göz önüne  serilmişti. Kısa bir göz gezdirip geri kapattım. Canım bişey istememişti yada üşendim.
Gözlerim kilere bakarken şişlere dizilmiş reçellere  çarpmıştı.  Kilere gidip reçellere baktım , çeşit çeşit reçel vardı ve ben reçel yemek istedim. Galiba ilk aşermem reçeldi.  Çilek ve birkaç reçeli geçmemle ayva reçelini gördüm. Kavanozu alıp çokta zor olmadan açtım. Çok güzel kokuyordu.  Bunu yemek istiyordum. Hızla kaşıklıktan tatlı kaşığı aldım ve ortadaki masanın ordan sandalye çekip oturdum. Reçelden bi kaşık alıp ağızıma attım. Lezetiyle  kendimden geçerken bir kaşık daha aldım.

Zehra: Nasıl bu kadar güzel olabilirsin .

Bir iki kaşık derken reçeli yarı ettim ama hala yemeğe devam ettim . Tatlılığından komaya girebilirdim. Bir kaşığı daha ağızıma atarken çenemden aşağı akıtmıştım hatta elime yüzüme bulaşmıştı. Görmezden gelip yemeğe devam ettim.

Zehra: Seni yerim yer .

Kaşığı dolu dolu daldırıp ağzıma attım. Konaktan gelen  anlamadığım bağırmayla gözlerim kocaman açıldı. Ağızımdaki kaşıkla ve içeri giren ev ahalisiyle kala kalmıştım.
Önde Ömer olmak üzere ardında Leyla ve herkes şaşkınca bana bakıyordu. Karşılıklı bakınırken  Ömer bana doğru adımladı.