~31.Bölüm~

3.2K 172 36
                                    

~Zehra~
Leyla ile indiğimiz taksinin ardından koşarak konağa girmiştik. Hemen bizim arkamızdan 5 dakika sonra Kerem konağa gelmişti. Evet konağa tam zamanında yetişmiştik. Ben o işittiğim kelimelerden sonra baya dalgın olmuştum. Kerem'in bana uzattığı testi bile görmemiştim.

Kerem:Yenge alcan mı artık. Ayrıca  konaktan çıktığımda niye meyveli pastayı söylemediniz  geri dönmek zorunda kaldım.

Kerem'in bana uzattığı eczane poşetini elime aldım. Leyla'da Kerem'in elindeki pastayı almıştı. Taksideyken Kerem'den pasta istemiştik. O yüzden erken gelebilmiştik.

Leyla:Söylenip durma alt üstü pasta al dedik!

Kerem:Kesin bu istedi demi pastayı!

Diyerek işaret parmağı ile Leyla'yı göstermişti. Leyla ise Kerem'e gözlerini devirmişti. Ben daha fazla  ortamda kalmamak için Kerem'e "teşekkür edip" odama çıkmıştım.

Odaya girmemle elimde olan eczane poşetini komidinin üstüne rastgele atıp yatağa oturdum. Aklımda işittiğim o pisliğin cümleleri yankılanırken , midemi bulandırıyordu.  Başımı ellerimin arasına alıp gözlerimi yere sabitledim. Ben Ömer'i oradan nasıl çıkarıcaktım. Kesinlikle o adama gidemezdim. Öyle birşeyi ölüceğimi bilsem yine yapmazdım. Ben Ömer'in karısıydım bu kağıt üzerinde olsa bile elbet bir gün kadını olucaktım.

Odanın kapısı çalmasıyla gözlerimi yerden ayırıp  "gel" komutu verdim. Gelen Leyla'dı elindeki pastayı hızlı bir şekilde masaya koyup karşıma oturmuştu.

Leyla:Zehra noldu artık anlat meraktan çatlıcam.

Karşımda benden bir cevap beklerken  ben öyle suratına bakıyordum. Bir anda dolan gözlerimle  konuştum.

Zehra:Ömer'i ordan çıkaramıcam galiba!

Leyla dolan gözlerimi ve isyanımla kollarını bana dolayıp sarılmıştı. İlk defa bu kadar çaresiz hissediyordum.

Leyla:Hişt sakın bırakma öyle kendini Ömer ordan çıkıcak. Elimizden ne geliyorsa yapıcaz, hatta daha fazlasını yapıcaz söz veriyorum sana!

Leyla'nın konuşmasından sonra ondan ayrılıp  sıkıca ellerini tuttum.

Zehra:Nasıl Leyla o duyduğum  cümlelerden sonra nasıl?

Leyla:Zehra, Barış sana  ne dedi?

Leyla'nın o ela gözlerinden gözlerimi ayırmadan derin bir nefes alıp söylemiştim, o pisliğin dediğini!

Zehra:Benim olucaksın dedi!

Leyla:Ne!

Zehra:Duydun işte Leyla Ömer'in çıkmasına karşı onun.. Koynuna giricekmişim!

Leyla:Pislik! İnşallah o cümlelerinde boğulur. Bu nasıl bi şerefsizliktir.

Leyla elleriminden tutup ona bakmamı sağladı.

Leyla:Bana bak! Sakın ama sakın, o pisliğin  dediklerini yap...

Zehra:Saçmalama Leyla! Ölürümde o pisliğin dediğini yapmam! Zaten ağzının payını verdim ona!

Leyla:Biliyorum yapmazsın!

Çaresizliğim ile ayağa kalkıp odada dolanmaya başladım. Bir şey olmalıydı, Ömer'i ordan çıkarmak için bir şey. 

Leyla:Ne düşünüyorsun?

Zehra:Ömer'i ordan nasıl çıkarıcağımı.

Leyla:Zehra biz daha fazla ne yapabiliriz ki?

ADINI SEN KOY (TÖRE)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin