~ÖMER ~
Zifiri karanlığın içinde düpe düz yürüyordum. Kalabalığın olduğu ama benimde kendimi yanlız hissettiğim sokakta insanlara çarpa çarpa yol açıyordum kendime. Nereye gittiğimi ve ne yaptığımı bilmeden yürüyordum. Beynimde yankılanan seslerle dolup taşmıştım.Mehmet amcanın mekanına gelmemle durmuştum. Vakit kaybetmeden mekana girdim. İçeri girmemle burnuma içki ve sigara kokusu gelmişti. Pek kalabalık olmayan mekana bir göz atıp önümdeki sandalyeyi çekip oturdum.
Mehmet:Ömer?
Mehmet amcanın bana seslenmesiyle yerimden kalkıp elini öptüm.
Ömer:Mehmet amca nasılsın?
Mehmet:İyiyim oğlum. Sen nasılsın diyemce de buraya geldiğine göre nasıl olduğun anlaşılıyor!
Gözlerimi kapatıp elimi iki yandan açtım "Halim bu" der gibi. Mehmet amcada elini omzuma koyup oturmamı söyledi. Kendiside karşıma oturunca dikkatle yüzüme baktı. Yüzüme bakarak ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. Bunu her buraya geldiğim zaman yapardı. Yüzümde oluşan tebessümle konuştum.
Ömer:Bakma öyle dikkatli dikkatli! Arafta kaldım!
Mehmet:Onu görüyorum zaten ama konu kimle ilgili onu anlamadım?
Bir anda yüzümde oluşan ciddilikle. Asıl konu aklıma gelmişti. Yüzümde oluşan buruklukla Mehmet amcaya baktım!
Ömer:Abi aç sen bir tane konu baya derin!
Mehmet amca sanki bunu dememi bekliyormuş gibi yerinden kalktı ve bir şişe içkiyle beraber geri döndü. Elindekine bakarken birşey dikkatimi çekmişti. Elinde bir bardak değil iki bardak vardı. Bardakları masaya koyup karşıma oturdu!
Ömer:Neden iki bardak var?
Mehmet:Seni bu yolda yanlız mı bırakıyım?
Ömer:Abi sen yıllar önce bıraktın içmeyi.
Mehmet:Olsun benim oğlum karşımda aşktan kavrulurken onu yanlız bırakamam!
Demesiyle gülüp geçmiştim. Mehmet amca beni iyi tanıyordu. Zaten buraya başka sebeplerden dolayı gelmezdim ki. Mehmet amcanın doldurduğu bardağı bir dikişte içip masaya geri koymuştum.
Mehmet:Yavaş oğlum gece daha uzun!
Mehmet amca bol bardağı doldururken ben konuyu açmıştım.
Ömer:Aşık oldum be abi!
Mehmet amca dediğime tabikide şaşırmamıştı. Zaten o değilmiydi benim aşktan kavrulduğumu söyleyen!
Ömer:İnanmadım ona. Kırdım. İncittim. Yanını yaktım. Ben ona düpedüz kağıt üzerinde karımsın dedim.
Diyip dolu bardağı bir dikişte içtim. İçki boğzumu yakıp geçerken. Kalbimdeki yangın geçmiyordu. Sert bir şekilde yutkunup tekrar konuşmaya başladım.
Ömer:Bana ne dedi biliyormusun abi!.. Bana mide bulandırıcı sözleri işittiğime değmezmişsin dedi!
Sinirimden yumruk yaptığım elimi masaya vurdum.
Mehmet:Hişt sakin ol oğlum!
Derin bir nefes alıp Mehmet amcanın gözlerine baktım!
Ömer:Değmezmişim be abi! Yemin ederim benim gibi bir pisliğe değmezmiş!
Önümdeki ne ara dolduğunu bilmediği içkiyi alıp tekrar bir dikişte içtim. İçkinin boğzumu yakıp gitmesi hoşuma gidiyordu. Acıma acı katıyordu.
Mehmet:De hele bakayım ne yaptın sen?
Diyip önündeki içkiden bir yudum almıştı. Ben ise sorusuna karşı derin nefes aldım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ADINI SEN KOY (TÖRE)
Fanfiction"BERDEL OLUCAK" Aşkı hiç tatmamış bir kadın , Aşkı acısıyla tatmış bir adam... İkisinin hayatı bir avluda buluştu.Biri olacakları mecburiyetle gönülsüz kabul ederken , diğeri hırsla öfkeyle intikam ateşiyle kabul etti. Yenilen Adamdı, kazanan Kad...
