ADINI SEN KOY (TÖRE)

~16.Bölüm~

Merhaba arkadaşlar inşallah beğenirsiniz 💜
İyi Okumalar 🤗
Oy Vermeyi unutmayın lütfen 🤗
🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

~ÖMER ~
Bu kadar yakışacağını bilemezdim. Bir melekten daha güzel olacağını, o giydiğin gelinliğin sende değil senin onda eser yaratıcağını bilemezdim. Merdivenlerden inen prensesim karşıma geçmişti. Bakma be öyle bakma içimi yakma giderken beni yakıp gitme. Baştan aşağıya süzmüştüm karşımdaki canımdan ötesini. Gözleri buğluydu. Bişey diyememiştim çünkü demeye kelime bulamamıştım. Sessizliği bozan prenses olmuştu.

Ay:Abi... Nasıl olmuş abim.. Senin dediğin gibi melek olmuşmuyum?

Melek yanında sönük kaldı be kardeşim. Ben bilmezdim gelinliğin bu kadar yakışacağını. Bilseydim giydirmezdim. Bak kıskandım yine ama bu sefer üstündeki gelinliğin sana yakışmasını kıskandım. İçimden söylediklerimi dışıma vuramadım. Ayşe dolu gözlerle konuşmaya devam etti.

Ay:Her zaman "Gelinlik sana çok yakışcak" demiştin... Olmamış mı? Yakışmamış mı?

Sesiz kalmıştım. Avlunun ortasında herkesin içinde gözüm gözlerimin önünde ağlamak için patmayı bekleyen kardeşimdeydi. Tekrar konuşmuştu.

Ay:Sesiz kalacaksın demi?..söylemiceksin.. Affetmiceksin.. Yapma abi 5 dakika bile küs kalamadığın kardeşine günlerce küs kaldın.. Ben çektim abi cezamı .. Çekmeye devam ediyorum.. Sadece kendi canımı yakmakla değil bana güvenen insanların canlarını yakarak çekiyorum cezamı.

Ağlamıştı çisil çisil dökülüyordu gözyaşları arada hıçkırklara boğuluyordu. Ama ağlarken bile güçlü duruyordu. Güvenimi kırdığını biliyordu. Affetmiceksin diyordu. Bilmiyorum be kardeşim bilmiyorum. Benim ikinci kez güvenim kırıldı bu sefer toplarmıyım bilmiyorum.

Ay:Affetme abi, hakkındır... Ama bana nefretle bakma... Affetmesen yanımda olduğunu hissederim ama nefretle bakan gözlerin parçalar beni, yıkar, yok eder...

Bir hıçkırık daha kaçmıştı ağzından. Boğzum düğümlenmişti. Yutkunamamıştım. İçimden gidip sarılmak gelsede yapamamıştım. Yutkunamıyordum. İşaret parmağını kaldırıp arkamdaki kapıyı göstererek konuşmuştu.

Ay:Senle küsken bu üstümdeki gelinlikle şu kapıdan çıkarsam ben mutlu olmam abi.

Yapma. Kalbimden vurma sana deliler gibi yakışırdığım gelinlikte mutlu olmam deme. Akan Gözyaşları çenesinde birikmişti. Elinin tersiyle silmişti göz yaşlarını. Bir cevap bekliyordu biliyorum gitme dememi veya mutlu ol dememi. Dayanamıyordum ağlarken görmeye. Gözlerimi Ayşe'den çekip onun gibi yere bakıp iç çekmiştim. O zaman farkettim herkes dolu gözlerle bize bakıyordu. Yapmam be kardeşim gözlerinden yaş dökmene dayanamam. Ayşenin arkasında dolu gözlerle bakan Zehra'ya baktım.

Ö:Zehra hadi...

Dememle Ayşe kafasını yerden kaldırmıştı.Durmayan gözyaşları hızlanmıştı. Gözlerinden anlamıştım Yıkıldığını.

Ö:Ayşe'nin gözyaşlarını sil.
Ay:Silsende yenileri acısıyla akıcak abi.

Demişti. Gözlerimi sımsıkı kapatmıştım. Bu karşımdaki kardeşimdi demi canımdan can olan. Zehra elindeki peçeteyle Ayşe'nin gözyaşlarını siliyordu. Ayşe biraz kendine gelsede bir iki damla gözyaşı döküyordu. Gelinliğinden tutup kapıdan çıkacağı sırada durdurdum.