ADINI SEN KOY (TÖRE)

~KESİT~

Ortaya bomba gibi düşen kesin ve net sözler var, bu sözler sofradaki herkesin üzerinde bir gerginlik yaratmış. Fakat Ömer'in üzerinde öfke yaratmıştı. Karşısında, ailesinin büyümemesi için uğraşan biri duruyordu. Bahşende Hanım'ın ne yapmaya çalıştığı biliyor ve anlıyordu Ömer. İşte büyük sorun buydu. Karısının ailesini ve karısını istemiyordu bu kadın. Ömer ne kadar sinirlerine hakim olmaya çalışsada başaramamış ve herkesi unutup yüksek sesle konuşmuştu.
🔸 🔸 🔸 🔸 🔸 🔸

De:İmzalarıda attğımıza göre..

Ömer'in omzuna elini koyup konuşur.

De:Hayırlı olsun ortak!

Ö:Hayırlı olsun!

🔸🔸🔸🔸🔸🔸 🔸 🔸

L:İnanamıyorum Ömer seni seviyor!

Zehra Leyla'nın İstanbul'a gitmesinden bu yana herşeyi detayıyla anlatmıştı. Fakat Leyla'nın tek takıldığı konu Ömer'in Zehra'yı öpmesi olmuştu. Zehra arkadaşının sevincine inanamıyordu ki zaten Leyla'nın ağzından çıkanlarda kafasını karıştırıyordu. Gerçekten Ömer kendisini seviyor muydu. Zehra'nın düşünceli durumunu gören Leyla bir kahkaha atmıştı.

L:Vallaha da şapşal... Kızım boşuna düşünme adam sevmese öper mi hiç.

Arkadaşının dedikleriyle kendine gelmiş olsada o öptüğü an aklından çıkmıyordu.

Z:Leyla Barış'a sinirlenip...

L:Kızım adam bildiğin BENİMSİN demiş... Sen daha neyi çözmeye çalışıyorsun.. Soru bitti çözüm ortada cevap zaten belli.

Leyla'nın konuşması Zehra'nın kalp atışlarını hızlandırmıştı. Gerçekten cevap belli miydi. Cevap şuan yerinden çıkıcakmış gibi atan  kalpteydi. Genç kadının kalbinin atması tek isime bakıyordu "Ömer". Elini kalbinin üstüne koydu genç  kadın ve derin bir nefes alıp karşısında kendisine sırıtarak bakan arkadaşına gülümsedi.

🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸

Ö:Günün nasıl geçti.

Z:Güzeldi Leyla ile konuşmak  iyi geldi çok özlemişim.

Ö:Bende özledim.

Demişti. Ömer fakat bunu ne zehranın duyabileceği nede kendisinin duyabileceği sesle söylemişti. Oysa gönül isterdiki bağırarak söylemek. Fakat zaman vardı herşeyin başında zaman vardı. Genç adam karısına bakınca deli gibi atan kalbinin duygularını anlayamıyordu çünkü o duyguları ilk kez yaşıyordu. Demetle bile böyle atmayan kalp Zehra için yerinden çıkıyordu. Korkuyordu genç adam. Kendisine bu duyguları yaşatan kalbinden korkuyordu. Defalarca  Kendisine seslenen karısı ile anca kendine gelmişti.

Z:Ömer iyi misin?

Ö:İyiyim.. Sen nedemiştin?

Z:Günün nasıl geçti demiştim ama!

Ö:İyi.. İyi geçti.

Zehra tebessümle karşılaşmıştı kocasının. Birine tebessümle bakan gözler odayı dolduran telefon sesiyle ayrılmıştı. Zehra çalan telefonunu eline alıp arayana baktı. Ve arayan kişiyle gözleri kocasına kaydı. Ömer karısına bir adım atıp konuştu.

Ö:Arayan kim?

Telaşlanmıştı genç kadın. Şimdi kocasına söylese kızıcaktı belkide telefonu kırıcaktı. Ama elinde ısrarla çalan telefonla korkusu katlanıyordu ayrıca karşısında meraklı gözler vardı. Zehra kısık olan ve bi o kadar telaşlı sesiyle konuştu.

Z:Barış
🔸 🔸 🔸 🔸 🔸 🔸 🔸

Yanı başında duran telefonu alıp Alev'i aramıştı.

Al:Alo? Naptın hallet mi?

Bar:Önce bi sakin ol! Ayrıca ziyaretime gelmediğin için kızgınım ORTAK!

Ortak! Kelimesini bastırarak söylemişti. Cümlerinden sonra attığı kahkahası Alev'in dedikleriyle sokmuştu.

Al:Ömer zarar görmicek ve siz hayatımızdan çıkıp gidiceksiniz!

Bar:Eğer zarar vermiş olsaydım öğrendiğim gün verirdim. Ve aynı çey senin içinde geçerli Zehra'nın kılına dahi zarar gelmicek!

Kesin dille konuşup telefonu Alev' in suratına kapatmıştı. Elindeki telefonu yanındaki masaya koyup  karşısındaki resime bakarak konuştu.

Bar:Az kaldı. Geri sayım başlasın!

🔸 🔸 🔸 🔸 🔸 🔸 🔸 🔸
Merhaba arkadaşlar kusura bakmayın bölüm gelmedi çünkü hala sınavlarım var ve benim çok çalışmam lazım. 🙏

Bölüm değil fakat kesit geldi artık kesitle idare edicek siniz 😂

Sınavlarım için söylediğiniz güzel dilekleriniz için teşekkür ederim 😊

Seviliyorsunuz ❤️❤️
Bölümde Görüşmek Üzere 💜