ADINI SEN KOY (TÖRE)

~17.Bölüm ~

Merhaba arkadaşlar yeni bölüm geç geldiği için özür dilerim 🙏
Sınavlarım olduğu için ancak geldi🤗
İyi Okumalar 😇
Oy Vermeyi unutmayın 😇
🔹 🔹 🔹 🔹 🔹 🔹 🔹 🔹

Genç kadının ağzını kapatan kişi dışarı çıkarmıştı. Genç kadın ise hala ağzını kapatan eli itmek için çabalıyordu. Dışarı çıktıklarında düğün salonuna elli metre kadar uzaktaydılar. Ağzının açılmasıyla sinirle arkasına döndü genç kadın.Gördüğü kişi ile şok geçirmişti. Karşındaki kişi ise sırıtıyordu.

Z:Sen!

Konuşamıyordu çünkü hala şaşkınlığından çıkamamıştı. Karşınındaki kişi ise ellerini cebine koymuş genç kadına bakıyordu. Şaşkınlığını bir kenara bıraktı genç kadın.

Z:Barış!... Sen.
Bar:Selam

Genç kadın korkmaya başlamıştı. Barış şuan karşısında ve içerde kocası vardı her an gelebilme ihtimali vardı. Düğün salonun kapısına baktı kimse yoktu. Barış'ın kolundan çekip gözükmicekleri köşeye geçtiler.

Z:Barış senin ne işin var burda?
Bar:Bi hoşgeldin deseydin.
Z:Keşke gelmeseydin.
Bar:O niye zaten iki gün sonra gelicektim.
Z:Adı üstünde iki gün sonra.
Bar:Boşver şimdi onu... Çok özledim kızım seni.

Diyip sarılmıştı genç kadına. Ne yapıcağını bilmiyordu genç kadın ona sarılan arkadaşından rahatsız değildi çünkü arkadaşıydı ama burasıda Mardindi laf çıkabilirdi üstelik kocası gelirse ikisinide öldürürdü. Ellerini Barış'ın kollarından tutup itti. Barışa kaşlarını çatmış bakıyordu çünkü genç kadın ona soğuk davramıyordu.

Bar:Noluyor Zehra
Z:Bak Barış eğer biraz daha burda durursan hiç iyi şeyler olmıcak.
Bar:O niye ne olabilir.. Yoksa kocan mı kızar..aa pardon zorla evlendiğin kocan.. Zehra sen bunu nasıl kabul edersin.

Arkadaşının böyle konuşmasına kırılmıştı aslında arkadaşınına kırılmamıştı. Gerçekler yüzüne vurmuştu. Şuan içerde duran zorla evlendiği adamdı. Unutmuştu genç kadın kısa süreliğine bile olsa unutmuştu. Ama şimdi aklındaydı bu sefer unutamazdı. O zorba onun zoraki kocasıydı mecbur kaldığı kişiydi. Aslında oda bilmiyordu böyle birşeyi neden kabul ettiğini. Tek bildiği zorunlu olmasıydı. Şimdi ne cevap verebilirdi arkaşına. Barış tekrar konuşmuştu ama bu sefer Zehra'nın elini tutarak.

Bar:Zehra neden yaptın.. sen bunu niye kabul ettin. Anlat artık.
Z:Şimdi değil Barış şimdi olmaz.
Bar:Neden?
Z:Neden çünkü zorla evlndirildiğim adam sana zarar vermek istiyor, nefes almamanı, yok olmanı istiyor şimdi anladın mı?

Diyerek bağırmıştı genç kadın. Daha fazla orda durmayıp düğün salonuna doğru gitmişt. Gözleri dolmuştu ağlamamak için direniyordu. Aslında biri dokunsa hıçkırklarında boğulcaktı. Salona giricekken sedelenmişit düşücekti ki korumalardan biri tuttu. Korumalara teşekkür edip Leyla'nın oturduğu masaya baktı. Kocası hala ordaydı zorunda olduğu kocası. Şuan Leyla'ya ihtiyacı vardı ona sarılıp ağlamak istiyordu. Ama nasıl gidicekti şimdi oraya gitse sorucaklardı neyin var diye oysa neyi yoktu ki başında kocaman bir dert vardı. Eski hayatını elinden alan biri onu yok eden biri vardı. Arkadaşı Barış'ı görmesiyle eski hayatını hatırlamıştı ne çok eğlenirlerdi hep, şimdi yoklardı. Düşen gözyaşını hemen sildi. Burda olmazdı yanında biri olmadan ağlarsa yok olurdu, boğulurdu. Elleriyle gözlerine yelpaze yaptı ki ağlamamaya çalışıyordu. Şimdi gidip Leyla'nın kolundan tutup herşeyi anlatıcaktı.