ADINI SEN KOY (TÖRE)

~11.Bölüm~

İyi Okumalar 😇
Oy Vermeyi unutmayın 😇
🔹 🔹 🔹 🔹 🔹 🔹 🔹 🔹

Z:Barış

Arkamı dönmemle iki çift çatılmış kaş ve öfke dolu gözlerle karşılaşmıştım. Geldiğini bile fark etmemiştim. Ömer burnundan soluyordu. Barış konuşuyordu ama ben Ömere baktığımdan ne dediğini anlamıyordum. Tam ağzımı açıcaktım ki. Ömer işaret parmağını ağzına götürüp susmam için işaret yapmıştı.
Bana doğru yaklaştığında vücudumu korku sarmıştı. O bana yaklaştıkça ben geri gidiyordum. Ömer tam karşımda durup  kulağımda tuttuğum  telefonu almıştı.

Z :Ben
Ö:SAKIN!

Diyerek dişlerinin arasından öfkesini göstermişti. Telefonu alıp kulağına görmüştü. Barış nediyordu bilmiyorum ama Ömer çok sinirlenmişti. Bittin zehra sen ondan telefonu aldım diye çok kızıcak.

Ö:Ben sana bu numarayı aramıcaksın demedim mi lan

Şaşırmıştım. Ömer  Barışla mı konuşmuştu. İyide ne zaman... Tabi ya bugün elindeydi telefon o yüzden vermiyordu. Acaba ne sandıda telefonu vermedi. Ben bunları düşünürken ömer  telefonu kapatmış bana kötü kötü bakıyordu zaten ne zaman iyi baktı ki. Gözlerini kapattı burnundan soluyor.

Z:Sen...
Ö:KİM LAN BU BARIŞ KİM?

Kükremişti. Bağırmasıyla yerimden sıçramıştım. Elindeki telefonu gözümün önünde salladıktan sonra duvara fırlatmıştı.

Ö:BARIŞ KİM DEDİM SANA?

Delirmiş gibiydi. Duvara vurmasıyla  telefon paramparça olmuştu. Ömerin gözleri dönmüştü resmen sinirle soluyordu. Aşağıda bana gülen adam gitmiş yerine bambaşka biri gelmişti. Sinirle solumaya devam ediyordu. Ellerini saçından geçirmişti. Karşıma geçip kolumu tutmuştu.

Ö:SÖYLE KİM LAN

Kolumu sıkmasıyla gözlerimi sımsıkı kapatmıştım. Canımı yakıyordu. Kesin morarmıştı.

Ö:Sevgilin mi... Sevgilin mi dedim sana?

Ne diyordu bu ne sevgilisi. Kolumu daha çok sıkmasıyla ağzımdan küçük bir çığlık çıkmıştı. Daha fazla susarsam çok kötü olucaktı. Taö ağzımı açıp konuşucaktım ki odaya dalan aile üyeleri ile susmuştum.

Ker:Noluyor burda?
Kor:Abi napıyorsun sen?
Müz:Ömer oğlum noldu?
Cev:Ömer napıyosun sen?

Ard ardına gelen sorularla ömer kolumu bırakmıştı. Ve sinirle soruları soranlara dönmüştü.

Ö:Çıkın
Ker:Abi..
Ö:Çıkın dedim
Müz:Ömer naptığını sanıyorsun sen karına bağırmakta nedemek.
Ö:Anne çıkın dedim

Köşede durmuş ve kolumu ovalıyordum. Kolum çok acıyordu. Eğer şimdi Barıştan bahsederse herkesin gözünde sevgilisi olan biri olarak gözükecektim. Herkes bize korkuyla bakıyordu. Yavaş adımlara Ömer'in yanına gittim.

Z:Bişey yok yani sorun yok
Kor:Yenge..
Z:Sorun yok

Ben keremleri inandırmaya çalışırken Ömer  kolumdan tutup peşinden sürüklüyordu. Avludadan çıkıp arabaya getirmişti. Binmem için gözleriyle işaret yapsada binmiyordum çünkü korkuyorum.