ADINI SEN KOY (TÖRE)

~13.Bölüm ~

İyi Okumalar 😇
Oy Vermeyi unutmayın lütfen 😇
🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

Bu tutkulu etkileşimden ilk kendine gelen Zehra olmuştu. Ne zaman kapattığı gözlerini açıp anlını anlına dayamış Ömer'e baktı. Gözlerini kapatmıştı Ömer herşeye hazır gibiydi o öpmek istedikleri dudaklara kavuşmak için bekliyordu, hatta içi kavruluyordu. İki yanıp tutuşan vücüd bir olurlarsa kül olmazlar mıydı?. İşte o kadar büyük bir tutkuydu ya yanıp kül olucaktı, yada çekilip don olucaktı. Yanakları pembeden kırmızı kırmızıdan turuncuya renkleşiyordu  Zehra'nın. Ömer'in elinin üstünde olan ellerimi sıkmıştı. Bunu durdurmak için yapmış olsada sıklaştırdığı elleri Ömer'i bırakmaması için arzuluyordu. Ellerini karısının belinin boşluğuna sıkıca bağlamıştı genç adam karısının elini sıkmasıyla kendine gelmişti. Gözlerini açtıpında kahvenin hayran kaldığı tonuyla buluşmuştu. Bal rengiyle bulşan gözleriyle daha çok kızarmıştı Zehra. Yakıyordu, yanıyordu, yanıcaktı, yakıcaklarıdı ortalığı inatçı gözler. Ömer ağa şaşırmıştı bu yakınlığa oysa o sadece ona kafa tutan karısını dizginlicekti, hayran kaldığı dudakları değil.  Zehra gözlerini delicek olan bakışları anlamayı bırakıp bu yakınlıktan kurtulmak istiyordu hatta kaçmak, yok olmak istiyordu. Ömer'in daha çok yakınlaşmasıyla kocam onlan gözlerini daha çok açabildiği kadar açmıştı. Karısına ilk yaklaşan o olduysa bu son bulmalıydı dimi. İşte Ömer Ağa son buldurmak istedi. Yaklaştı,yaklaştı,daha çok yaklaştı veeee.

Ö:Yaparım dedim!

Hayran oluduğu dudakları dizginlemicekti Ömer. Yaklaştığı karısının yanağına yanağını deydiriyip konuşmuştu. Asıl amacı kendinde olmayıp Zehra,'ya yaklaşmasının üstünü kapatmaktı. Devam ettiği oyuna devam etti ama bu oyun ne kadar sürer bilinemez. Kocasının nefesini kulağında hissetmesiyle irkilmişti. Ne demişti"Yaparım dedim" evet göstermişti. Oyun mu oynamıştı. Oyasaki bu yakınlaşma Zehra' ya  kim olduğunu unutturmuştu. Ne yazık ki yanlış kişi için kendimi unuttum diye düşdü Zehra. Kocasının bluzunu tutan ellerini ittirmişti genç kadın.  Birbirlerinden ayrılan iki vücüd üşümüştü sanki, ürepmişlerdi. Karısının itmesiyle oluşan mesafeden daha geri çekilmişti karısından. Bakmıcaktı. Bu sefer bu kıza bakmıcaktı. Bir kere kaybetmişti kendini bir daha olmıcaktı. Karşısında al yanaklı duran karısının yüzünü incelemişti. Anlamıştı öfke, sinir, kızgın belkide kırgınlık vardı. Kırılmışmıydı hayır! kızgın, öfke, sinir varmıydı evet. Kendine kızmıştı kocasının onula oynamısa izin verdiği için, haraket eden kocasının etkisine bapıldığı için, kendini unuttuğu için öfke de sinirle hepsi vardı genç kadında. Kırılmamış kırılamazdı insan nefret ettiğine kırılmıydı yoksa nefreti mi artardı. İşte Zehra'nın artmıştı.

Z: Değiştiricem.

Demişti çünkü daha fazla nefret etti kişi ile aynı yerde durmak istemiyordu.

Ö:Benim istediklerimi giyiceksin

Diyerek karısının bişey demesine izin vermeden dolaba yönelmişti. Zehra ise kocasının arkasından baka kalmıştı, karıştığı yetmezmiş gibi birde seçtiklerini giymesini istiyorudu.
Zehra ellerini saçından geçirip dolabı homurdanarak karıştıran kocasının yanına gitti. Ömer dolabı açmasıyla kısa bi şok geçirmişti. Elbiselerin  boyu yok denicek kadar az etekler bir bez parçasıydı. Oysa annesine kapalı şeyler alın demişti. Eline aldığı elbiseye bi baktı bel kısmı açık boyu hiç yoktu. Zehra kocasının yanına gelip elindeki elbiseye baktı alışveriş için baya abartılıydı.

Z:alışveriş için fazla abartılı

Demesiyle Ömer arkasında duran karısını hızla döndü ve ciddimisin bakışları atmıştı sahiden bunu alışverişi geç giyebileceğini düşünüyormuydu.