Chapter 39: Cheer Leader

33 4 0
                                    

Ring POV

8:30 pm pa naman May panahon pa ako para sa pag-aaral ko o di kaya'y pagmumuni-muni o kahit na ano kung gawin..

Hanggang ngayon hindi pa rin ako mapakali bakit kaya ganon..

Hahays.. kakainis.. tama hindi ko na sya isipin

Pero bakit ganito.. bakit parang gusto ko na siyang makita palagi.. tapos parang hindi na normal ang lahat sa akin yung pinagagawa niya nuon okay lang yung buhay ko na mapunas na siya sa mga daan ko.. pero ng-yon..

Ito ba ang sinabi nilang..

Waaahhh, agad kung nahilamos ang aking kamay sa aking mukha..

Hindi,Hindi, totoo to Ring kaya pigilan mo..

Ikaw naman kasi puso.. tusukin kita dyan habang tinutusok-tusok ko ang aking sintido..

Pero ang di ko maiintindihan

"Flashback"

Wala ako sa sarili ko di ko alam kung saan ako dadalhin ng mga Paa ko..
Bakit ang kirot ng puso ko..

Hangga't sa nagulat ako ng May humigit sa akin bigla.. at..

Pumitik ng napakalakas ang puso ko.. pamilyar ang bango niya..

Don't worry I'm always here for you..

Hindi na mapigilan ang luha na papansin na rumaragsa sa mata ko..
Pakiramdam ko naaawa ako sa sarili ko pero ng dahil sa kabila ng nararamdaman ko hindi mapigilan ng puso ko na maramdaman na mayroon pa palang nakakita ng halaga ko..

Wayne..

Agad niya akong pinaharap sa kanya unti-unti niyang pinunasan ang mukha ko sa mga palad niya..

Ring bat ka umiyak di ako sanay na makita kang ganyan.. ang puna niya..

Aaminin ko hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko parang halos lahat ng nakita ko sa paligid ay bumabagal ang ikot nito.. nakita ko ang kislap ng kanyang mga mata at ngiti na nagpapatibok sa puso ko..

Ring,Ring

Ako:O__O

Are you okay.. ang puna ni Wayne

Ah.. Oo.. okay ako okay na okay

Pero Ba-bakit hindi si Wayne ang naisip ko.. bakit si-

"End of flashback"

Urrrgggg .. Bakit ganon siguro nadala ako sa emosyon ko First time ko kasing naramdaman ang Ganon tapos siya pa ang dahilan.. Teka ganyan naman siya palagi at isa pa ano bang pakialam ko.. Tama naman siya na bet lang ang lahat pero bakit parang sinunturon ang dibdib ko..

Hahaha.. siguro na abnormal uli ang human body ko..

Agad kung kinuha si Cherry..

Basta Cherry ikaw lang ang nakakaalam sa lahat ng sekreto ko..

Dear cherry..

Te-Teka a-nong nangyari sa araw na to.. Bat ako nagsusulat kay Cherry pero pakiramdam ko May nangyari eh....

Ano ba ngayon August 24..

Ahh.. August 24 yung foundation namin..

Pero nagsimula naman..

Hahaays Huwag na nga yang isipin.. pero aaminin ko parang May kung ano sa puso ko ang hirap intindihin..

_____________________________________

Waaahhhh..., Ang sigaw ng lahat
.
.
.
Sa totoo lang nakakapagod pagpasok ko agad sa Gymnasium ang dami ng mga estudyante na May kanya-kanyang kulay ng Balloons,banner and T-shirt..

My Love At ThirteenTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon