Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Baran Kamranoğlu
☾ ☾ ☾
"Bu söylediğinizi biraz daha açmanızı isteyeceğim, neden böyle hissettiğinizi anlatır mısınız?"
"Bilmiyorum... Hayatımda bilmediğim tek bir şey vardı, ve bu beni hiçbir zaman korkutmadı. O bilinmeyeni buldum... Bulduğumda da o bilinmezliğin içinden çıkmak yerine... Bilinmezliğin içine daha fazla girdim. Şimdi ise hayatımda ilk defa korkuyorum. O yokken biriktirdiğim tüm düşünceler onu gördüğüm anda kayboluyor... Adını bile hala söyleyemiyorum."
☾ ☾ ☾
Diğer çocuklar gibi değildi. Hatta hiç çocuk olmamıştı. Oysa ondan kimse bir şey istememişti. Tek yapması gereken çocuk olmaktı. Büyüdüğü çevrenin ciddiyetinden etkilendiğini düşünse de küçük kardeşleri doğduğunda, karakterini daha iyi anlamaya başladı. Onlarla aynı şartlarda büyümüştü ama hiçbir zaman çocuk olmamıştı.
Dedesi Kamuran Kamranoğlu, bu durumu torunu biraz büyüdüğünde anlayabilmişti. Kamuran'ın en yakın dostu, kişiyi ilk doğduğunda kanının kime çekeceğini anlardı. Baran doğduğunda onunda hayatta olmasını çok istemişti. Baran'ın kime benzediğini bulmak için çok uğraşmıştı. Çünkü Kamuran'ın, Baran'ı anlaması tam yedi sene sürmüştü. Onu anladığında da kendi kanının torununda dolaştığını fark edip, sevinmişti.
Baran her zaman ağır başlıydı, sakinliği severdi, ciddiyetini bozmazdı. Gülüp, eğlenmeye meraklı değildi. Kardeşi Cihan gibi şakalar yapmaz, ona şaka yapılmasından hoşlanmazdı. Kendisinin ciddiye alınmasını beklerdi, saygı göstermelerini isterdi.
Zihni tıpkı bir elmas gibiydi. Soğuk, sert ve mükemmel. Çok akıllıydı, pratik bir zekaya sahipti. Kimsenin göremediği şeyleri görebilir, sorunları herkesten hızlı çözerdi. Hırslıydı, istediğini elde edene kadar uğraşır ve alırdı. Korkusuz ve cesaretliydi, elini her taşın altına sokardı ve hiç çekinmezdi.
Yaşıtlarına ya da diğerlerine benzemiyordu, onlar gibi sorumsuz ya da dengesiz davranışları bulunmazdı. Sorumluluklarının her zaman farkında olmuştu, disiplinli bir hayat yaşamaya çalışırdı. Düzeninin bozulmasından hiç hoşlanmazdı. Mantığını dinleyen bir düz bir adamdı, zaten kalbinin sesini hiçbir zaman duymamıştı.
Soyadının sahip olduğu ağırlığı ve gücü erken keşfetmişti, on sekiz yaşına kadar akıllı bir şekilde kullanmıştı. On sekiz yaşına girdiğinde, kendi imparatorluğunun temellerini atmaya başlamıştı. Başarılıydı, kendini ispatlaması sadece iki senesini almıştı. İki senenin sonunda diğer tarafta da var olabilmişti. Daha sonra ise kendi imparatorluğunu kendi kurallarıyla yaratmıştı. Öyle bir imparator olmuştu ki, Kamuran Kamranoğlu'nu tek gecede herkese unutturmuştu.
