Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Selam, umarım iyisindir.
Yoğun bir hafta geçiriyorum birkaç hafta daha böyle devam edecek. Seni kitapla buluşturmak için elimden geleni yapıyorum. Desteklerin çok önemli.
Twitter'da #HERANwattpad hashtagi ile bölümü okuduktan sonra atacağın tweetleri bekliyor olacağım ♥️
Twitter hesabı yeni açıldı, yakında paylaşımlarım olacak. HeranWatty kullanıcı adıyla bulabilirsin. Instagram'dan da heran.wattpad profilini takip etmeyi unutma lütfen ♥️
Oy verdiysen ve az sonra yorum yapacaksan,
Keyifli okumalar, öptüm ♥️
☾ ☾ ☾
"Dediğime geldin değil mi?"
"Sen haklıymışsın dede. O, para ve güç için yaşıyormuş. Benden de bunu istiyor. Ona bunu sadece canımla verebilirim."
☾ ☾ ☾
İstanbul, 1988
"Teklifin hala geçerli mi?" diye sordu buğulu gözleriyle. Onun ağladığını görür görmez anlamış olsa da dudaklarını sanki mühürlemiş gibi birbirine bastırmış, ne olduğunu hala soramamıştı. Onun sorduğu soru ise aklını karıştırmıştı.
"Yoksa yine bunun için mi ağlıyordun?" dedi dayanamayarak.
"Hayır," Hızlıca cevap verse de devamını getirememişti. Gözlerini birkaç saniyeliğine ondan ayırdığında Çetin Sanberk nazikçe çenesinden kavrayarak yüzünü kendisine çevirdi. "Söylesene Defne'm, neden ağladın? Neden şimdi bunu soruyorsun?"
"Ben-... Çok kötü bir şey oldu Çetin!" Defne'nin az önceki sesi aniden değiştiğinde Çetin heyecanlanmıştı. Kaşlarını istemsizce çatmış Defne konuşsun diye bekliyordu.
Gözlerini bir anlığına kapattı Defne. Tek bir seçeneği olduğunu biliyordu. Aksi aklına bile gelmemişti. Derin bir nefes aldıktan sonra gözlerini açtığında Çetin'in gözleriyle buluşmuştu.
Her zamanki gibi kendisine derin ve anlamlı bakıyordu. Onun bakışları bile kendisine ne kadar aşık olduğunu anlatıyordu. Hayatının geri kalan kısmını onsuz düşünemiyordu bile. Ama Çetin'in evlilik teklifini üç kere reddetmişti. Zorunda kalmıştı.
Defne söyleyeceği için nefesleri hızlanmaya başlamıştı. "Kötü bir şey değildir... Söylesen bana... Her şeyin iyi olacağını anlatacağım sana," dedi Çetin, ellerini onun yanaklarına yerleştirmişti. Defne'nin göz yaşları parmak uçlarını ıslatıyordu.
