HERAN

BÖLÜM 44

Umarım iyisindir. Bu bölüm bir geçiş bölümü. Dikkatle okumanı tavsiye ederim. Şimdiden keyifli okumalar. Yorum yapıp oy vermeyi unutma.

Twitter'da #HERANwattpad hashtagi ile tweetler atmayı, Instagram ve TikTok hesaplarını takip etmeyi unutmayın.

Kullanıcı adı: heran.wattpad

Sınır: 250 oy + 450 yorum

Sena Şener- Ölsem

(Beren'den)

☾ ☾ ☾

Açıklama yapmaya vaktim yok. Ne fark eder ki? Ne söyleyeceğimi bile bilmiyorum. Tek bildiğim... Artık bir şey bildiğim bile yok. En azından öyle hissediyorum. E Beren herkesi sen mi kandıracaktın? O yüzden mi? Bunlar o yüzden mi?

Yorgunum. Şimdiden yorgun hissetmem kötü bir şey mi? Sesimi çıkartmak bile zor geliyor. Zaten dudaklarımı bile oynatamıyorum. Ne yapacağım? Etrafımı yakmalı mıyım? Yaktığımda ne olacak? Yaşadığım bu şeyin bir geri dönüşü olacak mı? Benim yaşadığım şey ne?

Böyle şeyleri internete sorardım. Ama bu sefer sorumun cevabının orada bile olmadığını biliyordum. Ne yazacaktım zaten? Habersiz evlendirilenler mi?

Bilmiyorum. Kendimi nasıl biliyorsam onları da öyle biliyorum dediğim ailem... Onları bilmiyormuşum ben.

Herkes uzak geliyor. 

Yalnızım. 

Sanırım artık sadece ben ve zihnimdeki sesler kaldı.

Emin olduğum bir şey yok.

Kendi kendime sinirden gülmeye başladığımda aklıma sadece Baran geliyordu. Gülüyorum diyorum ama zihnimde gülüyorum. Kahkahalarını duyuyorum.

Baran demiştim birde Baran Kamranoğlu... Gerek yokmuş. Vay be Beren, kandırdı mı seni? Evet, ona göstereceğim çok numara vardı. Onun da bana öğretecekleri. En güzel dersimi verdi. Ben karıştırmışım, herkesi kendim gibi sanmışım. Ama o hep Baran Kamranoğlu olmuş. Hayır, Baran yalan söylemiyor.

Anılarımda canlanırken, artık sadece midem bulanıyordu. İçim sıkılıyordu. Kalbim hızlanmaya başlıyordu. Ellerim titriyordu sanki. Sanki diyorum çünkü sadece titrediğini ya da titreyeceğini düşünüyorum. Yaşadıklarımızı düşünmemeye çalışsam da hep gözümün önüne geliyordu sanki. Onun iğrenç cümleleri... Aptal hareketleri... Şimdi anlıyorum anlamını.

O kendine güvenen halleri... Ne sanmıştım ki? Karanlığı yönetiyordu. Karanlık işte. Karanlıkta kimin kalbinin attığını gördüm ki? Baran'a inanmıştım, salakmışım. 

Sadece Baran değil. Sadece Baran olsaydı canım daha az acır mıydı? Herkes biliyormuş, benden saklamışlar. Ben salak mıyım? Onlar da seni bilmiyorlar Beren.

Gözlerim kapalı. Hatta gözlerim uzun süredir kapalı. Kulağıma ritmik bir şekilde bir ses geliyor. Monitör sesi... Sanırım kalp atışlarımın sesi. Çünkü düşünmeye başladığımda seslerin arasındaki mesafe kısalıyor. Gözlerimi açamıyorum, bu yüzden nerede olduğumu bilmiyorum. Hastane kokusu almıyorum, hiçbir kokuyu almıyorum. Fakat gözlerimi açamıyorum, her zamanki gibi zihnimle birlikte karanlıktayım. Bilincim yerinde ama karanlıktayım.