HERAN

BÖLÜM 5

Merhaba! Çok fazla bekletmemeye çalışarak yeni bölümü huzurlarınıza sundum. İyi okumalar herkese! Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum! 

Öpüldünüz! 

☾ ☾ ☾

"Kilitledin mi kapıyı?" diye sordu, Hande sigara yakmaya hazırlanırken. Emir kafasını sallayıp karşı koltuğa oturmuştu. Hande de sigarasını yaktığında koltuğa yayıldı. Aşağıdakilerden kurtulup Kerim'in odasına girmiştik. Odasının içinde kendine ayrı küçük bir salonu vardı. Burası güvenli bölgeydi. "Korktun mu?" diye sordum Kerim'e.

"Ne için korkacağım? Korkmadım. Sizin cezalar ne oldu?" dedi Kerim, bana dönerek. "Emir'in arabası da benim arabam da ortada yok. Şoförle geldik." Kerim de sigara yaktığında camını açmıştı. "Araba değildir ceza. Ama büyük bir şey geliyor. Bana bile fırça attılar sabah," 

Kapı tıklatıldığında Hande aniden yerinde doğruldu. "Kimsin?" diye seslendi Kerem, oturduğu yerden. "10 dakikaya aşağıda olun. Yemek yiyeceğiz," Sesin sahibi Kutay abiye aitti. "Tamam abi, geliyoruz." dedi Kerem, koltuğa tekrar sırtını yaslarken.

"Bekletmeyin abim," Kutay abinin sesi uzaktan gelmiş, merdivenlerde çıkarttığı ayak sesleri duyulduğunda dudaklarımı büzdüm. "Gitmediğini biliyoruz Kutay abi," diye bağırdım. "Abi, geleceğiz. İki dakika rahat verin ya!" Kerim de bana eşlik ederek bağırmıştı.

"Şeytanlar sizi!" dedi Kutay abim, kapıya vurarak. Emir ayağa kalkıp kapının altına eğilip baktığında irkilip bağırarak geri çekildi. "Kutay enişte ödümü kopardın ya! Bakılır mı oradan?!" Emir korktuğu için gülmeye başlamıştım. Kahkahalarım odayı kapladığında Kerim yine abisine bağırdı. "Abi!" Emir yine eğilip kapının altına baktıktan sonra ayağa kalkıp yerine oturdu. "Gitti."

"İlkay ile görüşecek misin?" diye sordu Kerim, Hande'ye. "Görüşmem gerek. Annemler gelmeden görüşmem lazım." İlkay, Hande'nin eski sevgilisiydi. "Yuh, İlkay mı yazdı?" Emir hiçbir şeyden habersiz konuştuğunda Hande kafasıyla onu onayladı. "Bence görüşme, anlayacağı yok." dedi Emir omuz silkip. 

İlkay, Hande'yi unutamıyordu. Üç yıl sevgili kalmışlardı ve bu süre boyunca Hande yüzünden çok fazla ayrılıp barıştıkları için İlkay bu ayrılığın gerçek olduğunu neredeyse bir senedir anlayamıyordu. Hande'yi arada sırada yoklayıp, onu unutamadığını söylerdi, hediyeler alırdı. "Burada olduğunu nasıl anlamış?" Hande Kerim'e dönüp cevap vermişti. "Haberlerde Emir'i de görünce tahminde bulunmuş sadece." Sigaramdan son nefesi içime çektikten sonra konuştum. "Planın ne? Buluşman zor olabilir. Birkan abim?" dedim, Hande'nin Birkan abimde kaldığını bildiğim için. "Birkan eniştem işe gider. Eğer gitmezse senin oyalaman lazım. Yani bugün benimle, eniştem ve ablamla kalacaksın. İşe giderse oyalamana gerek kalmaz zaten. Korumalarını geçmek kolay."

"Araba yok Hande. İlkay da seni almaya gelmesin." Ben konuştuktan sonra Hande, Kerim'e baktı. "Kerim, beni sen alırsın değil mi?" dedi tüm şirinliğiyle. Kerim onu kafasıyla onayladı. "Ben? Benim görevim yok mu?" dedi Emir. "Hayır. En son senin yüzünden mekan birbirine girdi zaten," Hande, Emir'e kaşlarını çatarak konuştuğunda Emir gözlerini devirmişti. "O İlkay'a bulaşma dedim ben sana. Hasta o çocuk. Bu sefer de seni anlamazsa elimde kalır." Hande oflayıp ayağa kalktığında oda spreyini alıp odaya sıkmaya başlamıştı. "Herkes görevlerini aldıysa, inelim artık." dedi Hande. "Bu gece parti yalan mı oldu?" diye sordu Emir. "Yarına ertelemişler. Belki iptal ederler." dedim, Hande'den öğrendiğim bilgileri söylerken. Kerim kapının kilidini açarken Emir'e döndü. "Oğlum hala parti diyorsun ya, dışarı nasıl çıkacaksın?" Emir yanıma gelip yanağımdan makas aldı. "Gideriz değil mi Beren?" Dudaklarımı büzerek Kerim'e baktım. "Kerim... Herkes orada olacak, ne olur gidelim... Ne olur." dedim kelimeleri uzatarak. Şu an tek kurtarıcımız Kerim olurdu. "Bakarız bakalım, haydi, inin."