MERHAMETSİZ (Belki yeniden birgün dönecek) 🥹

Bilgilendirme 🥺

Beni bunca zaman sabırla bekleyen canım okuyucularım, merhaba. 🥹

Öncelikle sizi bunca zaman bekletip bir açıklama yapamadığım için çok özür dilerim. 😞

Gelelim bu açıklamayı yapamayışımın sebeplerine. Ben uzun zamandır buralarda değildim. Hesabımı açtığımda tonlarca yorum ve mesajla karşı karşıya kaldım ve bu durum beni hem sevindirdi hemde bir o kadar üzdü. Üzüntümün sebebi buraya şimdilik geri dönemeyecek olmam. 😮‍💨

Canım okuyucularım, iki yıl kadar burada değildim ve bu süreçte hayatımda bir çok şey değişti. Bilenleriniz bilir ben en son evimi taşıyacağım için iş yoğunluğumdan dolayı bölüm atamamıştım ve böyle bir dönemde hayatıma bir anda bir mucize gibi gelen bebeğim dahil oldu. 🥰 👶🏼 Hamileydim ve bu beklenmedik haber beni allak bullak etti. Duygularım, psikolojim ve bedenim her şeyimle hayatım farklı bir boyuta geçiş yaptı. Korktum çok korktum. Anne olmak planlarımın arasında yoktu. Kaygılandım ancak bir cana hayat verecek olmak beni tahmin edemeyeceğim kadar çok heyecanlandırdı ve sevindirdi. 🥹 Ben bir eş, bir abla, bir evlatken bir anda anne oldum. 😅

Hamileliğimin ilk ayları rahatı ama zaman yaklaştıkça işler zorlaştı. Özellikle son dönemde çok yoruldum. 😮‍💨

İşte bu süreçte kitabımdan bir parça koptum. 😔Hamilelik dönemimde taşınmayla uğraşırken birde buna ek olarak korona oldum. Kaybetme korkusu beni çepeçevre sardı fakat şükürler olsunki bebeğimi sağ salim kucağıma aldım. Korona olduğum dönemde bir hafta kadar hastanede yattım. O dönem gerçekten çok yıpratıcıydı.

Hamileyken taşındım ve bu iyileştikten sonra oldu ancak korona beni yıpratmıştı ve bu işin hiç bu kadar zor olacağını düşünmemiştim. Ev bulmak ne kadar zorduysa taşınmakta bir o kadar zordu. Taşındım, normal doğum yaptım, çok şükür ki yeşil gözlü boncuğum dünyaya geldi. 💚 Ben bu süreçte tahmin edersiniz ki kitaptan tamamen koptum çünkü bütün varlığım Çağatay Kağan'la donatılmıştı. Her bebek gibi sarılık oldu, hastaneye yattı ve lohusalık bana hiç olmadık şeyler yaparak endişelerimi, kaygımı belkide yüz katına çıkardı. Kaybetme korkusunu bir kez daha yaşadım. Bugün geriye baktığımda nasılda toy olduğumu söylüyorum ama lohusalık bambaşka bir meseleymiş anladım.

Bunca yaşadığım kaybetme korkusu belki evladımla gelmedi (rabbim böyle bişeyle kimseyi sınamasın inşallah) ama çook sevdiğin anneannemi kaybettim. Çok üzüldüm. O bizim pamuğumuzdu ve artık yok.😭 Bu konuya daha fazla değinmeyeceğim çünkü sizler gibi aşk okuyucum olan annem muhtemelen bu yazıyı okuyacak bu yüzden onu üzmek istemiyorum.

Anneannemin acısı yüreğimizde yarayken ben bir kez daha kaybetme korkusuyla doldum. Annem ve babam korona oldu. Biri kalp hastası, biri ise akdeniz ateşi. Rabbime şükürler olsun şimdi ikiside iyi ama yaşadığım duygular hala kalbimde yerini koruyor. Birgün hepimizi gideceği yer toprağın altı ancak insan sevdiğini kaybedince yaşadığı acı tarif edilemez. Rabbim geçinden nasip etsin demekten başka bir çaremiz kalmıyor. 🤲🏼

Anlayacağınız ben burada olmadığım bu süreçte kah güzel kah zorlu zamanlar geçirdim, sizinle olamadım ve öyle görünüyorki olamayacağımda. İşim ve bebeğim şuanki süreçte fazlasıyla zamanımdan çalıyor ve yoruyor. Bütün ilgimi bebeğimin gelişimine ve sağlığına vermişken oturup Algin'e ve Azap'a zaman ayıramıyorum.

Denedim. İnanın belki yapabilirim dedim ama olmuyor. Kitaptan o kadar kopmuşum ki asla toparlayamıyorum. Anne okuyucularım varsa bilirler, anne olmak gerçekten kutsal bir görev lakin çok ama çok zor bir görevde.

Ben belki kitabı asla bırakamayacağım diye büyük konuştum, bilmiyorum ama bunun için çok üzgün olduğumu bilin. Sizi, Merhametsizi asla bırakmayı istemiyordum ancak böyle bir dönemde çok zor kitabı yazmam. Size de boş vaatler verip beklemenizi isteyemem. Belki Çağatay bir iki yaşına geldiğinde başka ve bitirebileceğime emin olduğum bir kitapla karşınıza çıkarım. O zamanda beni böyle sevip benimle yeni bir dünyaya girer misiniz bilmiyorum ama ben yinede sizinle yeniden buluşmayı çok isterim. 🥺🥹😢

Bir kez daha özür diler ve sizden ayrıldığım, Merhametsizi yarım bıraktığım için ne kadar üzgün olduğumu bilmenizi isterim. Belkide bana kızacaksınız bırakıyorum diye ama anlayış göstereceğinizede inanıyorum. 😞

Belli mi olur belki birgün bitmiş bir kitapla karşınızda olurum. Eğer kendimde o gücü bulabilirsem yeniden buluşmak dileğiyle.

Hoşçakalın 🫶🏼
Sizi çok seviyorum❤️