အခန်း (၁၂)
အိမ်ကို ပြန်ရောက်ရောက်ချင်း ခန့် အရင်ဆုံး လုပ်မိသည့် အရာက ဘေးလွယ်ထဲက တစ်စုံတစ်ခုကို နှိုက်ယူခြင်းပင်။ စာကြည့်စားပွဲမှာ ထိုင်ရင်း ရှုံ့အိတ်လေးကို ဖွင့်ကြည့်မိ၏။
လေးထောင့်ပုံစံ စာရွက်ခေါက်နဲ့အတူ သကြားလုံး တချို့။ စာရွက်ခေါက်ကို ထုတ်ယူပြီးနောက် သကြားလုံးတွေကို အိတ်ထဲက တစ်လုံးမကျန် ခါချလိုက်သည်။ အနီရောင်အသည်းပုံ သကြားလုံး ရှစ်လုံးက ခန့်ကို ပြုံးစေနိုင်စွမ်း ရှိ၏။ ခပ်ရင့်ရင့် ချင်းမှာ ဒီလိုမျိုး ကလေးဆန်ဆန် အပြုအမူ ရှိနေတာ မယုံနိုင်ဖွယ်။
ကဗျာမဆန်သည့် လေးထောင့်ပုံစံ ချိုးထားသည့် စာရွက်ခေါက်ကို ဖြန့်ကြည့်ရာ စာကြောင်းအချို့ တွေ့ရ၏။ မညီမညာ လက်ရေးသေးသေးက ချင်း ပိုင်ဆိုင်ရာမှန်း သိသာစေသည်။
အာရုံနဲ့ စိတ်ထဲ
သူ့တစ်ယောက်တည်းမို့
ရုပ် နာမ်ခွဲဖို့
ခက်လွန်းတယ်
- မောင်လှမျိုး (ချင်းချောင်းခြံ) -
ကဗျာဆရာ နာမည်ပါ ထည့်ရေးထားသည့် ချင်းက ရိုးစင်းလှသည်။ ကဗျာအောက်နားလေးမှာ ထပ်မံ ဖြည့်စွက် ရေးထားသည့် စာကို ဖတ်မိပြီးနောက် ခန့် မပြုံးဘဲ မနေနိုင်တော့ချေ။
' ငါလည်း မောင်လှမျိုးလိုပဲ ခန့်ရေ။ ငါ့အာရုံထဲ ခန့်ပဲ ရှိနေတယ် '
တိုရှင်းသည့် စာကြောင်းလေးက ခန့်ကို ရင်ခုန်အောင် ပြုစားနေသည်။ ခုံပေါ်က သကြားလုံးလေးတွေကို ရေတွက်ရင်း ခန့် မြင်ယောင်မိသည်က ချင်းရဲ့ ပုံရိပ်လွှာလေးပင်။
စာရွက်နောက်ကျောကို ကြည့်မိရာ နံပါတ်တစ်ခုကို တွေ့ရ၏။ ခန့် ဝမ်းသာသွားသည်။ ချင်းကို ဘယ်လိုပဲ ကြည့်မရဘူး ငြင်းဆန်နေပေမဲ့ ကိုယ့်စိတ်ရဲ့ အတိုင်းအတာကို ကိုယ်သာ သိသည်။ ဒါ့အတွက်လည်း အကာအရံတွေ အထပ်ထပ် သုံးပြီး ခန့် မညာချင်ပါ။
ဖုန်းကို ဖွင့်ပြီးနောက် စာရွက်ပေါ်က နံပါတ်လေးကို ရိုက်နှိပ်မိ၏။ ထိုခဏ၌ ခန့်မှာ တွေဝေ တုံ့ဆိုင်းခြင်း မရှိခဲ့။ ဘဝတစ်လျှောက်လုံး ကိုယ်ပိုင် ဆုံးဖြတ်ချက်နဲ့ ရပ်တည်ခဲ့သူမို့ နောင်တဟူသော စိတ်နတ်ဆိုးကို ခန့် ဘယ်တော့မှ အဝင်မခံပေ။ ဒီတစ်ကြိမ်တွင်လည်း ခန့် နောင်တရမည် မဟုတ်ပါ။ ခုချိန်ထိ ချင်း အနှောင့်အယှက် ပေးနိုင်ခြင်းက ခန့် ခွင့်ပြုထား၍ပင် မဟုတ်လား။ ထို့ကြောင့် ချင်းနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ကြုံရမည့် အရာ မှန်သမျှကို ကြည်ကြည်ဖြူဖြူ လက်ခံဖို့ အသင့် ပြင်ထားသည်။
