33. Bölüm

568 35 22
                                    

Luther:Ne? Hassiktir.

Five'a eğildim.Sinirlenmişti.Ama ona yaklaştığında yumuşadı.

Eleven:Sen iyi misin?

Five:İyiyim...fazla yoruldum sadece.

Luther:Bişey diyim mi Five? Varoluşunu sağlama aldığım için bir teşekkür edebilirsin.

Radyodan gelen seslere yöneldim.Koşarak radyoyu alıp Five'ın yanına geldim.

Radyo:"İşte geliyorlar,Başkanlık aracı ilerliyor..."

Five hızlıca ayağı kalktı ve çitin yanına gitti.Peşinden gittim.Boyumuz yetmediği için Yaşlı Five'ın çantasına bastık.

Luther:Bakın,babam orada! Ne yapacağız?

Five:Lanet olsun! Diego.

Eleven:Siktir.

Karşımızda L şeklinde dönen yola yaklaşan arka arkaya gelen arabalar vardı.Karşı tarafta siyah takım elbiseli,siyah şemsiyeli Regginald duruyordu.Çaprazında ise ona doğru koşan Diego.

Diego koşarak Regginald'ın üstüne atladı.Uzakta olduğumuz için net göremiyorduk.

Silah sesleri ve insan çığlıkları yükseldi.Diego babamın yanında olmasına rağmen engel olamamıştı.Panikle arkasına baktı.

İnsan çığlıkları,korkuyla kaçan çocuklar ve elimdeki radyo sesi.

Radyo"KLIF son dakika haberi.Dallas'ta bugün şehir merkezi yakınında Başkan Kennedy'nin de bulunduğu konvoya üç el ateş açıldı.KLIF Haber Ajansı Haberi.."

Eleven:Lanet olsun!

Five: Gidelim.

Five geri çekilirken sendeledi.Kendisini fazla yormuştu.

Kolunu tutup boynuma dayadım.

Eleven:Dikkat et.

Bana bakıp zorla gülümsedi.

Eve döndük.Herkes oradaydı.

Eleven:Yukarı çıkalım.

Five:Boşver.Ben iyiyim.

Merdivenin köşesine oturduk.

Diego:Ona ne oldu?

Cevap vermedim.Açıklamaya çok üşendim.Çünkü fazla soru soracaklardı.

Eleven:Uzun hikaye...Hangi cehennemdeydin?

Diego:Uzun hikaye.

Göz devirdim.

Klaus:Ben yukardayım.

Eleven:İyi misin?

Klaus:He? Evet evet sadece...kafam güzel.

Onu hiç böyle görmemiştim.

Allison'da durgundu.Ayrıca patlamak üzere olan bir bomba gibiydi.

Vanya üzgündü.Suratı düşmüş haldeydi.Konuşmuyordu.Klasik Vanya işte.Ne zaman farklı davrandı ki.

Five'a eğildim.

Eleven:*sessizce* özür dilerim.Onu portala itmemeliydim.Belki o zaman şu anda evde olurduk.Hepsi benim suçu-

Five:Hey saçmalama.Senin suçun değil.Ben kendimi tanıyordum.Çok fazla Paradoks'un etkisinde olduğum için aptalca davrandım.Ve Luther'da mükemmel bir refakatçiydi.Sakın bunun için kendini suçlama.Hem bak yaşıyoruz.Kıyamet yok.

Hafif tebessüm ettim.

Five: Sorun yok.Tamam mı? Ben iyiyim.Biz iyiyiz.Ayrıca sen olmasaydın bunu atlatamazdım.

2.HAYAT?-The Umbrella AcademyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin