2.HAYAT?-The Umbrella Academy

19.Bölüm

Çok sorum vardı.Kafam çok karışıktı.Aslında bir bakıma gizlemekte haklıydı.Ben onu hatırlamazken ilişkimiz nasıl devam edebilirdi.Ama onu sonsuza kadar hatırlamazsam ne olucaktı? O eski beni seviyordu.Şimdiki beni,onu hatırlamayan beni de sevmiş miydi?Eski ben onu seviyordu.Peki şimdiki ben onu kardeşten başkası olarak görebilecek miydim? Eğer hafıza getirme iksiri olsaydı şuan içmek için herşeyimi verebilirdim.

~Five'ın Anlatımı~

Ona söyledim.Evet lanet olsun artık biliyor.Benden nefret edecek.Ondan saklamamalıydım.Ama beni tanıyordu ve bir anda söylersem daha çok nefret edecekti.Ama şimdi de nefret edecek.Ya onu kaybedersem,ya hafızası geri gelmezse ve şimdiki haliyle beni sevemezse?Tanrım.El yalvarırım hatırla.Eğer hafıza getirme iksiri olsaydı şuan sana içirmek için herşeyimi verebilirdim.

Gözlerim dolmuştu.Vereceği tepkiyi çok merak ediyordum.Onun da gözleri dolmuştu.Titreyen sesimle ona cevap vermiştim.Oda beklemiyor gibi biraz durdu.İkimizde sadece birbirimize baktık.

~Eleven'ın Anlatımı~

Biz Five'la düşüncelere dalmış birbirimize bakarken,diğerlerinin sesleri bana buğulu geliyordu.Herkes eskiden Five'la olan ilişkimizden iyi anlaştığımızdan falan bahsediyordu.Ama bunlar bana hiç birşey aydınlatmamıştı.Sadece buğulu sesler gibi bir kulağımdan girip diğerinden çıkıyordu.

Five:Hepiniz çenenizi kapatın...Şuanda yardımcı olduğunuzu sanıyorsunuz ama sadece daha fazla kafasını karıştırıyorsunuz.

Diego herkese kaş göz işareti yaparak aşağı indi.Herkesde onun peşinden gitti.Yalnız kaldık.

Five:İyi misin?

Kaşlarımı çattım.İyi miydim?

Five:Üzgünüm.Sana bunları yaşatmaya hakkım yoktu.Bunların hepsinden daha fazlasını hakediyorsun.Ben...sadece başına bela açıyorum...

Gözlerime baktı ve hafif gülümsedi.

Five:Eskiden bana başımın tatlı belası derdin.

Gözlerine baktım.Bir damla almıştı gözünden.Elinin tersiyle sildi.Yüzünde kocaman bir gülümseme belirdi.

Five:Bazen de beraber işlem yaptığımızda atanamayan matematik öğretmeni derdin.Açıkçası matematikte çok kötüydün...Bende çizimde berbattım.Birbirimizin eksiklerini tamamlardık.

Gülümsemesi soldu ve bana baktı.

Five:Hiç birşey eskisi gibi olmayacak biliyorum.

Onu daha önce hiç böyle görmemiştim.Sanki şuan iki dakika içinde mental olarak tamamen çökmüş gibiydi.Kalbi atıyordu ama ölmüştü.Göz yaşlarını zor tutuyordu.Elleri titriyor,bacağını sektiriyordu.

Bu düşünceleri merdivenden gelen sesler böldü.

Luther: Dünyanın sonu geliyor vakit kaybediyoruz.

Diego:Bu şimdi mi aklına geldi maymun kafa.Bırak konuşsunlar şu anda bunu hakediyorlar.

Klaus:Hadi ama bırakın kumrular son günlerini ayrı geçirmesin.Bu son seksleri olabilir.

Allison:Klaus!

Luther:Konuşmalarını bundan kurtulunca da halledebilirler.6 günümüz kaldı.

Diego:Daha kıymetin olmasına 10 gün varken senden yardım istediklerinde gelmemeyi tercih eden goril kafalıya ne oldu?...

Luther sessiz kaldı.

Diego:Ahh yoksa kıymetli patronu kıçına tekmeyi mi bastı?

Klaus kıkırdadı.