2.HAYAT?-The Umbrella Academy

28.Bölüm

Eleven:Five...

Hatırlıyorum.Five'dı o.Başta baş düşmanım ama zamanla deliler gibi aşık olduğum Five.Hatırlıyordum.Birlikte olan tüm anılarımızı.İyi veya kötü tüm yaşadıklarımızı.Aynı Five durmuyordu karşımda.

Yeşilleri dolmuş.Masum bir şekilde bakıyordu.Bir kaç saat önce bir oda dolusu insanı vahşice öldüren birinden böyle bir bakış beklemezdiniz.Kimse dıştan onu görse böyle biri olduğunu bilemezdi.Adeta çaresizce bakıyordu.Saçları dağılmış parlayan gözleriyle bana bakarken,elini yanağıma götürüp gözümden damlayan bir damla yaşı,baş parmağıyla sildi.

Cevap vermedi.Sadece o şekilde bakmaya devam etti.Sanki sonsuza dek böyle kalabilir gibiydi.İçimde hala o his vardı.

Kendimi tutamayıp sarıldım ona.Sımsıkı.Boynuna sardığım kollarımı sımsıkı sardım.Belimde hissettiğim ellerde oldukça sıkıyordu beni.Kafasını boynuma gömdü.

~Five'ın Anlatımı~

Kollarını sımsıkı sardı boynuma.Beklemiyordum.Şaşkınlığımı bir yana bırakıp kollarımı beline sardım.Kafamı boynuna gömüp özlediğim kokusunu içime çektim.Keşke sonsuza dek böyle kalsak.

Boynumda hissettiğim ıslaklıkla ağladığını anladım.Bir anda sarılıp ağlaması...Hatırlıyordu!

Bir anda istemeyerek ayrıldım.

Five:Hatırlıyorsun.

Burnunu çekip gülümsedi...

Bekle.Biraz böyle duralım.En azından bir kaç saniye şu gülümseyi izleyeyim.

Yanaklarını avuçlayıp dudağına yapıştım.Çok özlemiştim onu.İlk geldiğimde bile ona sarılamadığımı hatırladım.Bir yabancıydım onun için sadece.Sonsuza dek böyle kalacak sanıyordum.Ama şu anı asla bozmak istemiyorum.

~Eleven'nın Anlatımı~

Önce ensesini tutup kendime çekerek karşılık verdim.Ellerini yanağımdan indirip belime doladı.Bende kollarımı boynuna sardım ve bir adım ileri gitmesiyle,ben geri gittim.Bir adım daha.Üstüme daha çok gelmeye başladı.Ama amacının üstüme gelmek olmadığını anladım.Bir adım daha ve koltuğa düştüm.Five üstümdeyken dudağımın kenarını öpüp boynuma indi.Minik öpücükler bırakıp durdu.Kokumu içine çekip kafasını boynuma yasladı.Yumuşak saçlarını okşamaya başladım.

Five:Bu kadar özleyeceğimi tahmin etmemiştim.

Sustum.

Kafasını kaldırdığında yüzlerimiz birbirine çok yakındı.

Five:Çok aşığım sana.

Güldüm ve alnına öpücük bırakıp kalktım.Kalkmak istemediği için kaşlarını çatarak bana baktı.Oturur pozisyonda durdum ve dizime yastık koyup iki kere vurdum.Gülümsedi ve yastığı kaldırıp kafasını dizime koydu.

Saçını okşamaya başladığımda gülümseyerek gözlerini kapattı.

Eleven:Halinden baya memnun gibisin.

Five:Tahmin bile edemezsin.

Güldüm ve saçlarının örmek için uygun uzunlukta olduğunu farkettim.Ne yaptığımı farkında olmadığını gördüğümde küçük bir parça alıp örmeye başladım.

Eleven:Sen şimdi bu kadar ilgi seviyosan yaşlıyken hiç çekilmezsin biliyosun dimi.

Five:Teknik olarak şuanda yeterince yaşlıyım ama sen nasıl istersen öyle olsun.

Eleven:Bu iş hala kafamı karıştırıyor.

Five:Gönder gelsin.

Eleven:Tamam.Sen şuan 58 yaşındaysan...