Merkür Retrosu (bxb)

on dokuz

Kutay: Çok önemli bir şey soracağım

Deniz: Efendim Kutay

Kutay: En çok hangi çiçeği seversin

Deniz: Nasıl yani

Niye sordun

Kutay: E yarın istemeyi beraber yaparız diye düşünmüştüm

Deniz: Kutay...

Eve geldiğinde beni evde görmek istiyorsan sus

Kutay: Sustum sustum ❤️

Peki annen en çok hangi çiçeği sever?

Deniz: Ya ne yapacaksın?

Kutay: Elim boş gelmek istemiyorum

Anneler çiçek gibidir ya

Hediye olsun istiyorum

Deniz: Hevesini kırmak istemiyorum of-/

Şey

Gül biraz ciddi kaçar ama papatya olabilir

LÜTFEN BANA VERME AMA BAK

ANNEME VER

Kutay: ÇWÖXÜGÖXİSÖCİVLX

Tamam ya

Zaten sana vermeyeceğim

Neyse bir tanem görüşürüz sonra

Deniz: Kutay yapma şunu

Cidden lütfen kullanma şöyle kelimeler

Rahatsız oluyorum

Kutay: Özür dilerim

İleri gitmek istemedim

Olma rahatsız lütfen

Seni çok sevince saçmalıyorum

Hislerimi içimde tutmakta zorlanıyorum

Deniz: Sorun değil ama gerçekten tekrar yapma

Böyle sevgi sözcükleri beni biraz

Şey yani

Anlarsın

Biz hiçbir şey değiliz anlamsız oluyor

Kutay: Anladım anladım

Tamamdır Merkür Retrosu

İyi bak kendine

Deniz: Görüşürüz

————

Yazardan,

Elindeki çiçek buketini diğer eline alıp boğazını temizledikten sonra kapıyı çalmak için elini kaldırdı ve önündeki kapıya birkaç kez vurdu.

Çok gergin hissediyordu ama bu gerginliğini belli etmeyecekti. Kasıntı durmak istemiyordu.

"Kaleyi içten fethedeceğim bugün." diye mırıldandı kendi kendine sırıtmadan önce.

Kapının arkasından birtakım sesler işittikten sonra kapı açıldı. Gözleri ilk olarak Deniz'e kaymıştı tabii. Üzerindeki açık mavi tişört ve gri eşofman ona çok yakışmış, tatlı göstermişti. Kutay onu okul kıyafetleri dışında bir kıyafetle görünce heyecanlanıyordu.

Gözleri sonra da annesini buldu. Annesi olması gerekenden biraz daha gençti. Saçları henüz beyazlamamış, simsiyah duruyordu. Güzel bir kadındı ve yüzüne bakan herkes gençken daha da güzel göründüğünü anlayabilirdi.