Deli miydim ben? Hayır, sadece aşıktım... Kim ne derse desin, hakkımda ne düşünürse düşünsün umrumda değil. En yakın arkadaşımın ağabeyine tutulmuş ve defalarca kez görmezden gelinmiştim! Bu kez değil, bu kez beni görmezden gelmesi için bütün yollar...
Oy ve satır arası yorumlarınızı bekliyorum. En azından bir tane yorum yapmadan geçmeyelim lütfen çitlembiklerim.
Alıntılardan haberdar olmak istiyorsanız hesabımı takip edebilirsiniz.
İnstagram: misi_deny
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Medya: ASLI ve DEMİR
'YENİ BİR HEYECAN!'
Kıskançlık öyle bir illetti ki insana yapmayacağı her şeyi yaptırabilecek kadar güçlüydü. Karşımda durmuş olan kadının ukala bakışlarına ek arsızlığı sinirlerimi zıplatıyordu. Alphan'ın çıkışını zerre umursamadan dikilmeye devam etti kapının önünde. Gözleri hâlâ ikimiz üzerinde gidip geliyordu. "Peki," derken dudağının köşesi hafifçe yukarı kalktı. "Öyle olsun canım."
Canım?
Ama ben bu kızı parçalarım! Ağzımı açtığım an Alphan girdi yine araya. "Aramızdaki resmiyete biraz dikkat edin Cansu hanım!" Hanım kelimesini bastırarak söylemiş olması, bunu yaparken de çatık kaşlarıyla bakışı bile karşımızdaki arsızlığını bozmayan kadına etki etmedi. Nasıl böyle olabiliyordu? Üstelik bizi sarılırken görmüştü muhtemelen çünkü Alphan gel demeden içeriye daldığı için ellerini belimden çekecek vakti bulamamıştı. Bizi görmüş olması bir çıkarımda bulunmuş olmasını sağlayabilirdi eğer aptal değilse, zira Alphan'la çok yakındık.
Kadın bozuldu ama geri adım da atmadı. Yüzündeki sırıtış silinmişti şimdi. "Arkadaşız sonuçta, neden bu kadar takıldın ki?"
Kadın bu kez bariz bozuldu. Bakışlarını kaçırdığında benimle göz göze geldi. Alphan'ın söyledikleri hoşuma gittiği için sırıtıyordum, bunu gördü. Kaşları hafifçe çatıldı. "Bu kim?" dedi hırsla.
Alphan tek kaşını kaldırdı. "Bu diye hitap edilmemesi gereken biri," kollarını gövdesinde bağladı. "Neden geldiniz?"
Kadın, Alphan'ın her lafında biraz daha bozarmasına rağmen inatla saçmalamaya yer arıyordu. Sarı saçlarını geriye doğru atarak boğazını temizledi. "Kahve içeriz diye düşünmüştüm."
"Yanlış düşünmüşsünüz," dedikten sonra buz gibi bir bakış attı. "Lütfen daha fazla meşgul etmeyin, dışarı çıkarken kapıyı kapatırsanız sevinirim." ve bana döndü Cansu denen kadının gidip gitmediğine bile bakmayarak. Yüzündeki o ifadesizliği silip gözlerimin en içine bakarken gördüğüm ışıltıyla yerimde titredim. O bir tek bana böyle bakıyordu. Buzları sadece bana çözülüyordu. Alphan'ın gözlerine bakarken gelen kapı sesiyle anladım o kadının gittiğini. Tavrı, sert duruşu ve asla taviz vermemesi hoşuma gitti. Kadın oldukça güzeldi, alımlı ve dikkat çekiciydi ama Alphan bunu zerre umursamamıştı. Bir kez daha beni ne kadar çok sevdiğini hissettim. Ayrıca bana böyle bakmaya devam ederse birazdan yapışacaktım dudaklarına.
