Deli miydim ben? Hayır, sadece aşıktım... Kim ne derse desin, hakkımda ne düşünürse düşünsün umrumda değil. En yakın arkadaşımın ağabeyine tutulmuş ve defalarca kez görmezden gelinmiştim! Bu kez değil, bu kez beni görmezden gelmesi için bütün yollar...
Oy ve satır arası yorumlarınızı bekliyorum. Keyifli okumalar.
Alıntılardan haberdar olmak istiyorsanız hesabımı takip edebilirsiniz.
İnstagram: misi_deny
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Aslı&Demir)
'TEMAS!'
Demir elinin üstündeki küçük parmakları inceledi, kızın yüzüne baktı sonra. Biraz daha yaklaştığında Aslı'nın nefesini tuttuğunu hissetti. Sol elini kaldırıp kızın çenesine dokundu. Başını kaldırmasını, göz göze gelmelerini sağladı. "Aslı," diye fısıldadı boğuk ama etkili bir sesle.
"Bana abi deme."
Genç kız nefesini tuttu, sertçe yutkunurken dudaklarını birbirine bastırdı heyecanla. Bunun yanlış olduğunu düşünüyordu. Bunca zamandır abi gibi gördüğü bir adamdı Demir. Ayrıca Almila'yla yeni ayrılmış sayılırlardı. Her şeye tamam dese de kolay kolay güvenebilir miydi yeniden? Baran'a gözü kapalı yaslanmıştı abisinin uyarılarına rağmen ancak sonrası hüsrandı. Bir adım uzaklaştı Demir'den. "O gece olanlar," diye girdi lafa sarhoş olduğu geceden bahsederek. Her şeyin fitilini ateşleyen o geceydi zaten. Olmaması gereken şeyler yaşanmıştı. "Yanlıştı Demir abi." tıpkı şimdi sana abi dememi istemediğin gibi, demek istedi. Nedense bunu söyleyemedi.
Genç adam hareleri kendisine sıkı sıkıya tutunmuş halde bakan Aslı'dan yeniden duyduğu sıfatla boğazına dizilmiş gibi sertçe yutkundu. Buruk bir tebessüm oluştu dudaklarında. O gece olanları hatırlıyordu Aslı, bunun farkındaydı ancak yanlış olduğunu gözlerine bakarak söylemesi içinde ördüğü tuğlaları bir bir dikmişti duvar örerek. "O zaman böyle bakma bana," diye konuştu birden yüreğinden kopan sesle. Aslı'nınharelerine dikkatle dikti gözlerini. "Yanlış olduğunu söylerken bile doğru olduğunu savunma gözlerinle."
Demir'in söyledikleriyle genç kız titredi. Arkasındaki duvardan destek almak ister gibi tutundu bir eliyle. Kalbi çok hızlı atıyordu, karşısındaki adam haklıydı. Bakmamalıydı öyle ama engel olamıyordu. Demir bir süredir eski Demir değildi. Bakışları, kokusu, teni, nefesi... Hepsi Aslı'ya farklı geliyordu. Normalde bunca zamandır dikkatini çekmeyen bir adamdı ancak bir şeyler olmuştu. Kendisinin anlayamadığı, kalbini delicesine attıran bir şeyler!
Ne diyeceğini bilemedi. Bir süre sadece baktılar birbirlerine. Aşağıdan gelen kapı sesiyle irkilen Aslı bakışlarını kaçırarak banyodan hızla çıktığında arkasında bıraktı adamı. Titreyen bacaklarıyla indiği merdivenlerin ardından hızla çıktı dış kapıdan. Mutfaktan gelen Leyla hanımın biriyle konuştuğunu duyabiliyordu, görünmeden kayboldu etraftan. Evlerine geçtiğinde kaskatı kesilen bedenini odasına attı. Yorganı üzerine çekip elini kalbine bastırdı. "Hayır Aslı, sakın sakın sakın!" diye mırıldandı nefes nefese. "Aşık olmayacaksın sakın!"
